Πέρα από την αυτονόητη ιδιότητά τους ως πνεύμονες πράσινου και οξυγόνου, τα πάρκα αποτελούν σημεία αναφοράς της πόλης, μέρος της ιστορίας της, τόπο συνάντησης και αναψυχής για τους κατοίκους της και, σε αρκετές περιπτώσεις, αξιοθέατα πρώτης γραμμής για τους επισκέπτες της. Σας παρουσιάζουμε τα πιο όμορφα πάρκα στην Ευρώπη.
St. James Park, Λονδίνο
Εντάξει, το Hyde Park είναι ίσως το πιο διάσημο και το Regents Park το πιο μεγάλο, αλλά αν έπρεπε να διαλέξουμε ένα πάρκο του Λονδίνου, θα ήταν το πιο βασιλικό πάρκο, δηλαδή το St. James Park. Είναι το πιο βασιλικό, γιατί αποτελεί τη βάση της βασιλικής Έφιππης Φρουράς και βρίσκεται δίπλα σε τρία παλάτια: του St. James, του Ουέστμινστερ και φυσικά του Μπάκιγχαμ. Είναι και πολύ αγαπητό στους Λονδρέζους που το προτιμούν καθημερινά για το μεσημεριανό τους διάλειμμα. Ειδικά μεταξύ Απριλίου και Σεπτεμβρίου, στήνονται στο πάρκο πολλές ξαπλώστρες και οι εξωτερικές εταιρικές συνεδριάσεις είναι πολύ συχνές. Όταν έχει καλό καιρό, μπορεί να δείτε πελεκάνους στη λίμνη και σκίουρους στα δέντρα. Αν πάλι ο καιρός σάς τα χαλάσει και αρχίσει να συννεφιάζει, τρέξτε προς το Inn the Park για ένα ζεστό πιάτο σούπας ή μία ακόμα ζεστότερη κούπα τσάι.
Θα ήταν βέβαια παράλειψη να μην αναφερθούμε και στα άλλα δύο πάρκα του Λονδίνου. Το Hyde Park είναι πραγματικά θαυμάσιο και αξίζει μιας επίσκεψης. Εκτός των άλλων, φιλοξενεί το διάσημο Speaker’s Corner, όπου οι πολίτες εκφράζουν τα παράπονα και τη δυσαρέσκεια τους, το Holocaust Memorial, το Diana, Princess of Wales Memorial και, φυσικά, κάθε χειμώνα μετατρέπεται στη Winter Wonderland, ένα μαγικό μέρος που είναι λες και βγήκε κατ’ ευθείαν από κάποιο παραμύθι.
Τέλος, το Regents Park είναι το μεγαλύτερο κομμάτι της πόλης καλυμμένο με γκαζόν. Παλιά ο χώρος ανήκε στο παλάτι και είναι γνωστό ότι ο Ερρίκος Γ' τον χρησιμοποιούσε για κυνήγι. Τότε δεν υπήρχε τίποτα εκεί, εκτός από το ψηλό τείχος που το περιέβαλε. Αν έβλεπε το πάρκο τώρα ο Ερρίκος Γ' θα δυσκολευόταν πολύ να το γνωρίσει. Το πάρκο περιλαμβάνει πανέμορφους κήπους, café, εστιατόρια, το London Zoo και τους καλοκαιρινούς μήνες το Open Air Theater.
Jardin du Palais Royal, Παρίσι
Τρία είναι τα μεγάλα και γνωστά πάρκα του Παρισιού: το Jardin de Tuileries, το Jardin du Luxembourg και το Jardin du Palais Royal (jardin = κήπος). Το Jardin de Tuileries είναι ένα παλιό κι ευρύχωρο πάρκο που δημιουργήθηκε από την Αικατερίνη των Μεδίκων το 1564 και οι ντόπιοι χαριτολογώντας το αποκαλούν «η πίσω αυλή του Παρισιού».
Το Jardin du Palais Royal είναι ένας ιστορικός κήπος, απέναντι ακριβώς από το Λούβρο, που επειδή περιβάλλεται από τις εγκαταστάσεις του Palais Royal, δεν τον παρατηρεί κανείς εύκολα από μακριά. Η ιστορία του ξεκινάει το 1624, όταν ο καρδινάλιος Ρισελιέ το αγόρασε μαζί με μερικά παραπλήσια οικόπεδα και έχτισε εκεί το παλάτι του. Τότε η τοποθεσία αποτελούσε την αυλή του παλατιού και η είσοδος σε μη ευγενείς φυσικά απαγορευόταν. Έπρεπε να περάσουν 160 χρόνια μέχρι το 1784, οπότε και ο Philippe-Egalitié άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό και απαγόρευσε την είσοδο στην αστυνομία. Με μιας χτίστηκαν μέσα και τριγύρω του cafés, σφαιριστήρια, θέατρα και καταστήματα, μετατρέποντας το πάρκο σε μέρος ανταλλαγής ιδεών και το σπίτι του κάθε ιδεαλιστή και επαναστάτη. Με άλλα λόγια, κάθε ιστορικό γεγονός που έχει συγκλονίσει την πόλη μπορεί να συνδυαστεί με κάποιο τρόπο με αυτό το πάρκο. Το μέρος παραμένει το ίδιο επαναστατικό όσο και το ίδιο όμορφο μέχρι σήμερα. Μέσα του υπάρχουν καταστήματα με αντίκες, με ρούχα, κοσμήματα ακόμα και εργαλεία κηπουρικής. Θα βρείτε ακόμη γκαλερί, 2 café και 3 εστιατόρια και το Restaurant Vefour που πρωτοάνοιξε λίγο πριν τη γαλλική επανάσταση. Στις δύο άκρες του συνεχίζουν να λειτουργούν δύο θέατρα, το Comédie Française στη βορειοδυτική γωνία του και το Théâtre du Palais Royal στη νοτιοδυτική.
Το Jardin du Luxembourg είναι το αστέρι του Παρισιού, κατά τη γνώμη μας, από πλευράς πάρκων. Αν και σχετικά μικρό, θεωρείται ένα από τα πιο όμορφα και πιο φιλόξενα πάρκα του κόσμου και είναι ιδανικό για όλη την οικογένεια. Καθημερινά θα δείτε αγοράκια να παίζουν με τα αυτοκινητάκια τους στο χορτάρι ή με τις τηλεκατευθυνόμενες βάρκες τους στη λίμνη, ενώ τα κοριτσάκια κάνουν σκοινάκι παραδίπλα. Επίσης, το πάρκο διαθέτει και πολλά αγάλματα για να χαζέψετε.
Tiergarten, Βερολίνο
Όλα τα μέρη για τα οποία είναι γνωστό το Βερολίνο, το Ράιχσταγκ, η Πύλη του Βρανδεμβούργου, η Pottsdamer Platz, η Στήλη της Νίκης κλπ., βρίσκονται μέσα ή γύρω από αυτό το πάρκο. Φτιάχτηκε τη δεκαετία του 1830 και πέρασε δύσκολες μέρες μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν οι κάτοικοι του Βερολίνου έκοβαν τα δέντρα του για να τα χρησιμοποιήσουν ως καυσόξυλα. Σήμερα, πάντως, μετά την κρατική προσπάθεια αναδάσωσής του, το τεράστιο πάρκο δίπλα στον ποταμό Spree είναι το πιο πράσινο μέρος της πόλης. Μια μεγάλη πόλη σαν το Βερολίνο, όμως, δεν είναι δυνατόν να έχει μονάχα ένα αξιόλογο πάρκο. Το Volkspark Friedrichshain είναι το πλέον τέλειο μέρος για να ξαπλώσετε στο γκαζόν, να εξετάσετε αφηρημένα σοσιαλιστικά μνημεία και (καιρού επιτρέποντος) να παρακολουθήσετε μια υπαίθρια προβολή ταινίας. Αν θέλετε, επισκεφτείτε το Märchhenbrunnen (Νεράιδο-σιντριβάνι) που κατασκευάστηκε από παιδιά το 1913 και περιλαμβάνει πάνω από 100 πέτρινες φιγούρες νεράιδων. Αν πάλι απλά θέλετε να ησυχάστε, πηγαίνετε προς το Lustgarten Park που παλιά χρησιμοποιείτο για τις συγκεντρώσεις του Χίτλερ και σήμερα χρησιμοποιείται για ηλιοθεραπεία δίπλα από τα σιντριβάνια του.
Guell Park, Βαρκελώνη
Η Βαρκελώνη είναι γεμάτη από έργα του διάσημου Καταλανού αρχιτέκτονα Άντονι Γκαουντί. Πουθενά αλλού στην πόλη, όμως, δεν είναι πιο αισθητή η παρουσία και το ταμπεραμέντο του απ’ ό,τι στο Guell Park. Σχεδιάστηκε από τον Γκαουντί και κατασκευάστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα και σύμφωνα με πολλούς αποτελεί το πιο αντιπροσωπευτικό του έργο. Αν είστε φίλος της αρχιτεκτονικής, αξίζει μία επίσκεψη και στο Pavelló de Consergia όπου εκτίθεται η ιστορία της κατασκευής του πάρκου και οι μέθοδοι χτισίματος του Γκαουντί. Αν πάλι αυτό σας φαίνεται πολύ ακαδημαϊκό, τότε πηγαίνετε κατ’ ευθείαν προς την ταράτσα, καθίστε στον πανέμορφο ψηφιδωτό πάγκο και απολαύστε το έργο του μεγάλου αρχιτέκτονα και καλλιτέχνη.
Retiro Park, Μαδρίτη
Είναι γνωστό ως «ο πνεύμονας τα Μαδρίτης», αφού είναι καταπράσινο και βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο της πόλης. Πρώην εξοχικό καταφύγιο της βασιλικής οικογένειας, το Retiro είναι καθημερινά γεμάτο από πλανόδιους μουσικούς, κουκλοθέατρα και πλανόδιους πωλητές. Οι κήποι και η τεχνητή λίμνη του είναι διάσημα σε όλη την Ισπανία, ενώ μέρος της δημοτικότητάς του οφείλεται και στη γειτνίασή του με το περίφημο Μουσείο Prado. Ένα λιγότερο διάσημο αλλά εξίσου όμορφο πάρκο της Μαδρίτης είναι το Casa de Campo Park, γνωστό για τον ζωολογικό του κήπο και για το λούνα παρκ που έχει μέσα του. Η τεχνητή λίμνη είναι ιδανική για κωπηλασία και ψάρεμα, όμως προσοχή: απαγορεύεται αυστηρά να ταΐσετε τις πάπιες. Όταν ο καιρός θερμάνει πολλοί είναι αυτοί που τρέχουν να κάνουν ηλιοθεραπεία δίπλα στην λίμνη, γι’ αυτό και μερικές φορές μπορεί να έχει παραπάνω κόσμο απ’ ότι θα θέλατε.
Parco Savello, Ρώμη
Ένα μικρό, απόμερο και συμπαθέστατο πάρκο που είναι γνωστό στους ντόπιους ως Giardino Degli Aranci (κήπος των πορτοκαλιών). Εκτός των επιβλητικών του διαδρόμων, που αποπνέουν την αύρα του μοντέρνου τρόπου ζωής αναμεμιγμένη με μυρωδιές της αρχαίας Ρώμης, φημίζεται και για τη υπέροχη θέα της πόλης που προσφέρει ο «εξώστης» του. Το πάρκο βρίσκεται δίπλα στην Piazza Pietro d’ Illiria και στην αρχαία Basilica της Santa Sabina. Το πρώτο πράγμα που βλέπει όποιος το επισκέπτεται είναι το σιντριβάνι του Giacomo Della Porta που λέγεται ότι φτιάχτηκε κατ’ εικόνα και ομοίωση του ποταμίσιου θεού Oceanus. Τις περιόδους του χρόνου που ο καιρός είναι καλός μπορείτε να παρακολουθήσετε θεατρικές παραστάσεις μέσα στα αρώματα από τα κλαδιά των δέντρων. Αγαπημένο μέρος για ερωτευμένα ζευγάρια που έρχονται να χαζέψουν τον ήλιο να βασιλεύει αργά πάνω από την ιταλική πρωτεύουσα.
Kelvingrove Park, Γλασκόβη
Για πολλούς αποτελεί το πιο κλασσικό παράδειγμα βικτωριανού σχεδιασμού. Απλώνεται κατά μήκος του ποταμού Kelvin, από τον οποίο άλλωστε παίρνει και το όνομα του. Ο περίπατος στην περιοχή του πεζόδρομου δίπλα από την όχθη του Kelvin αποτελεί μία από τις πιο ήρεμες και διαδεδομένες βόλτες της πόλης. Μέσα στο κροκέ πράσινο που διακρίνει το μέρος ξεχωρίζουν τα πολύ κομψά κτίρια της γκαλερί και του μουσείου που βρίσκονται στο κέντρο του.
Monsanto Forest Park, Λισαβόνα
Αποτελεί το πιο προσεγμένο κομμάτι γης σε ολόκληρη την πόλη εδώ και πολλά χρόνια. Η παραδειγματική προσπάθεια της κυβέρνησης να συντηρήσει τη χλωρίδα και την πανίδα του χώρου αποτελεί φωτεινό παράδειγμα πολιτισμού. Το μέγεθός του είναι τεράστιο (περίπου 10 τετ. χλμ.), γι’ αυτό και πολλοί το λένε «το δάσος ανάμεσα στις λεωφόρους». Είναι ιδανικό για ποδηλασία και πεζοπορία, ενώ μερικούς μήνες το χρόνο μπορεί κανείς να βρει εκεί μαθήματα yoga και tai chi.
Phoenix Park, Δουβλίνο
Εκτός της μπύρας Guinness και των U2, οι κάτοικοι του Δουβλίνου μπορούν να περηφανεύονται ότι έχουν κι έναν από τους μεγαλύτερους περιφραγμένους χώρους αναψυχής στην Ευρώπη. Το συνολικό του εμβαδόν αγγίζει τα 8 τετ. χλμ. (30% του οποίου καλύπτεται από δάσος) και, όπως τα πιο πολλά πάρκα του Ηνωμένου Βασιλείου, το Phoenix Park ξεκίνησε ως κυνηγητικό έδαφος της βασιλικής οικογένειας, έτσι ήταν κλειστό στο κοινό για την προστασία της πανίδας (κατά κύριο λόγο των ελαφιών). Άνοιξε τις πόρτες του στους κοινούς θνητούς το 1745. Μέσα του μπορείτε να επισκεφτείτε το café του, τα tee rooms του, το ζωολογικό του κήπο ή να νοικιάστε ένα ποδήλατο και να κάνετε βόλτες για όση ώρα θέλετε. Τέλος διαθέτει παιδική χαρά, χώρο για πικ-νικ, αρκετές όμορφα διακοσμημένες λίμνες και μια μεγάλη αγέλη άγριων ελαφιών.
Bitsevski Park, Μόσχα
Είναι ένα από τα μεγαλύτερα φυσικά πάρκα της Μόσχας με εμβαδόν που αγγίζει τα 18 τετ. χλμ. Στην κυριολεξία είναι το απόλυτο μέρος για όλες τις εποχές, μιας και εκεί μπορεί κανείς να κάνει σκι το χειμώνα και ποδηλασία το καλοκαίρι. Το δάσος του φιλοξενεί 500 είδη φυτών και δέντρων, 33 είδη θηλαστικών και 78 είδη πτηνών. Όμως δεν έγινε γνωστό γι' αυτόν το λόγο. Την περίοδο 2001-2006, ο κατά συρροή δολοφόνος Αλεξάντερ Πιτσούσκιν διέπραξε εκεί τους 59 από τους 60 φόνους του, βάζοντας το πάρκο στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων όλου του κόσμου. Μην ανησυχείτε όμως, επειδή έχει συλληφθεί και μία επίσκεψη εκεί δεν σας βάζει σε κίνδυνο.
St. James Park, Λονδίνο
Εντάξει, το Hyde Park είναι ίσως το πιο διάσημο και το Regents Park το πιο μεγάλο, αλλά αν έπρεπε να διαλέξουμε ένα πάρκο του Λονδίνου, θα ήταν το πιο βασιλικό πάρκο, δηλαδή το St. James Park. Είναι το πιο βασιλικό, γιατί αποτελεί τη βάση της βασιλικής Έφιππης Φρουράς και βρίσκεται δίπλα σε τρία παλάτια: του St. James, του Ουέστμινστερ και φυσικά του Μπάκιγχαμ. Είναι και πολύ αγαπητό στους Λονδρέζους που το προτιμούν καθημερινά για το μεσημεριανό τους διάλειμμα. Ειδικά μεταξύ Απριλίου και Σεπτεμβρίου, στήνονται στο πάρκο πολλές ξαπλώστρες και οι εξωτερικές εταιρικές συνεδριάσεις είναι πολύ συχνές. Όταν έχει καλό καιρό, μπορεί να δείτε πελεκάνους στη λίμνη και σκίουρους στα δέντρα. Αν πάλι ο καιρός σάς τα χαλάσει και αρχίσει να συννεφιάζει, τρέξτε προς το Inn the Park για ένα ζεστό πιάτο σούπας ή μία ακόμα ζεστότερη κούπα τσάι.
Θα ήταν βέβαια παράλειψη να μην αναφερθούμε και στα άλλα δύο πάρκα του Λονδίνου. Το Hyde Park είναι πραγματικά θαυμάσιο και αξίζει μιας επίσκεψης. Εκτός των άλλων, φιλοξενεί το διάσημο Speaker’s Corner, όπου οι πολίτες εκφράζουν τα παράπονα και τη δυσαρέσκεια τους, το Holocaust Memorial, το Diana, Princess of Wales Memorial και, φυσικά, κάθε χειμώνα μετατρέπεται στη Winter Wonderland, ένα μαγικό μέρος που είναι λες και βγήκε κατ’ ευθείαν από κάποιο παραμύθι.
Τέλος, το Regents Park είναι το μεγαλύτερο κομμάτι της πόλης καλυμμένο με γκαζόν. Παλιά ο χώρος ανήκε στο παλάτι και είναι γνωστό ότι ο Ερρίκος Γ' τον χρησιμοποιούσε για κυνήγι. Τότε δεν υπήρχε τίποτα εκεί, εκτός από το ψηλό τείχος που το περιέβαλε. Αν έβλεπε το πάρκο τώρα ο Ερρίκος Γ' θα δυσκολευόταν πολύ να το γνωρίσει. Το πάρκο περιλαμβάνει πανέμορφους κήπους, café, εστιατόρια, το London Zoo και τους καλοκαιρινούς μήνες το Open Air Theater.
Jardin du Palais Royal, Παρίσι
Τρία είναι τα μεγάλα και γνωστά πάρκα του Παρισιού: το Jardin de Tuileries, το Jardin du Luxembourg και το Jardin du Palais Royal (jardin = κήπος). Το Jardin de Tuileries είναι ένα παλιό κι ευρύχωρο πάρκο που δημιουργήθηκε από την Αικατερίνη των Μεδίκων το 1564 και οι ντόπιοι χαριτολογώντας το αποκαλούν «η πίσω αυλή του Παρισιού».
Το Jardin du Palais Royal είναι ένας ιστορικός κήπος, απέναντι ακριβώς από το Λούβρο, που επειδή περιβάλλεται από τις εγκαταστάσεις του Palais Royal, δεν τον παρατηρεί κανείς εύκολα από μακριά. Η ιστορία του ξεκινάει το 1624, όταν ο καρδινάλιος Ρισελιέ το αγόρασε μαζί με μερικά παραπλήσια οικόπεδα και έχτισε εκεί το παλάτι του. Τότε η τοποθεσία αποτελούσε την αυλή του παλατιού και η είσοδος σε μη ευγενείς φυσικά απαγορευόταν. Έπρεπε να περάσουν 160 χρόνια μέχρι το 1784, οπότε και ο Philippe-Egalitié άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό και απαγόρευσε την είσοδο στην αστυνομία. Με μιας χτίστηκαν μέσα και τριγύρω του cafés, σφαιριστήρια, θέατρα και καταστήματα, μετατρέποντας το πάρκο σε μέρος ανταλλαγής ιδεών και το σπίτι του κάθε ιδεαλιστή και επαναστάτη. Με άλλα λόγια, κάθε ιστορικό γεγονός που έχει συγκλονίσει την πόλη μπορεί να συνδυαστεί με κάποιο τρόπο με αυτό το πάρκο. Το μέρος παραμένει το ίδιο επαναστατικό όσο και το ίδιο όμορφο μέχρι σήμερα. Μέσα του υπάρχουν καταστήματα με αντίκες, με ρούχα, κοσμήματα ακόμα και εργαλεία κηπουρικής. Θα βρείτε ακόμη γκαλερί, 2 café και 3 εστιατόρια και το Restaurant Vefour που πρωτοάνοιξε λίγο πριν τη γαλλική επανάσταση. Στις δύο άκρες του συνεχίζουν να λειτουργούν δύο θέατρα, το Comédie Française στη βορειοδυτική γωνία του και το Théâtre du Palais Royal στη νοτιοδυτική.
Το Jardin du Luxembourg είναι το αστέρι του Παρισιού, κατά τη γνώμη μας, από πλευράς πάρκων. Αν και σχετικά μικρό, θεωρείται ένα από τα πιο όμορφα και πιο φιλόξενα πάρκα του κόσμου και είναι ιδανικό για όλη την οικογένεια. Καθημερινά θα δείτε αγοράκια να παίζουν με τα αυτοκινητάκια τους στο χορτάρι ή με τις τηλεκατευθυνόμενες βάρκες τους στη λίμνη, ενώ τα κοριτσάκια κάνουν σκοινάκι παραδίπλα. Επίσης, το πάρκο διαθέτει και πολλά αγάλματα για να χαζέψετε.
Tiergarten, Βερολίνο
Όλα τα μέρη για τα οποία είναι γνωστό το Βερολίνο, το Ράιχσταγκ, η Πύλη του Βρανδεμβούργου, η Pottsdamer Platz, η Στήλη της Νίκης κλπ., βρίσκονται μέσα ή γύρω από αυτό το πάρκο. Φτιάχτηκε τη δεκαετία του 1830 και πέρασε δύσκολες μέρες μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν οι κάτοικοι του Βερολίνου έκοβαν τα δέντρα του για να τα χρησιμοποιήσουν ως καυσόξυλα. Σήμερα, πάντως, μετά την κρατική προσπάθεια αναδάσωσής του, το τεράστιο πάρκο δίπλα στον ποταμό Spree είναι το πιο πράσινο μέρος της πόλης. Μια μεγάλη πόλη σαν το Βερολίνο, όμως, δεν είναι δυνατόν να έχει μονάχα ένα αξιόλογο πάρκο. Το Volkspark Friedrichshain είναι το πλέον τέλειο μέρος για να ξαπλώσετε στο γκαζόν, να εξετάσετε αφηρημένα σοσιαλιστικά μνημεία και (καιρού επιτρέποντος) να παρακολουθήσετε μια υπαίθρια προβολή ταινίας. Αν θέλετε, επισκεφτείτε το Märchhenbrunnen (Νεράιδο-σιντριβάνι) που κατασκευάστηκε από παιδιά το 1913 και περιλαμβάνει πάνω από 100 πέτρινες φιγούρες νεράιδων. Αν πάλι απλά θέλετε να ησυχάστε, πηγαίνετε προς το Lustgarten Park που παλιά χρησιμοποιείτο για τις συγκεντρώσεις του Χίτλερ και σήμερα χρησιμοποιείται για ηλιοθεραπεία δίπλα από τα σιντριβάνια του.
Guell Park, Βαρκελώνη
Η Βαρκελώνη είναι γεμάτη από έργα του διάσημου Καταλανού αρχιτέκτονα Άντονι Γκαουντί. Πουθενά αλλού στην πόλη, όμως, δεν είναι πιο αισθητή η παρουσία και το ταμπεραμέντο του απ’ ό,τι στο Guell Park. Σχεδιάστηκε από τον Γκαουντί και κατασκευάστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα και σύμφωνα με πολλούς αποτελεί το πιο αντιπροσωπευτικό του έργο. Αν είστε φίλος της αρχιτεκτονικής, αξίζει μία επίσκεψη και στο Pavelló de Consergia όπου εκτίθεται η ιστορία της κατασκευής του πάρκου και οι μέθοδοι χτισίματος του Γκαουντί. Αν πάλι αυτό σας φαίνεται πολύ ακαδημαϊκό, τότε πηγαίνετε κατ’ ευθείαν προς την ταράτσα, καθίστε στον πανέμορφο ψηφιδωτό πάγκο και απολαύστε το έργο του μεγάλου αρχιτέκτονα και καλλιτέχνη.
Retiro Park, Μαδρίτη
Είναι γνωστό ως «ο πνεύμονας τα Μαδρίτης», αφού είναι καταπράσινο και βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο της πόλης. Πρώην εξοχικό καταφύγιο της βασιλικής οικογένειας, το Retiro είναι καθημερινά γεμάτο από πλανόδιους μουσικούς, κουκλοθέατρα και πλανόδιους πωλητές. Οι κήποι και η τεχνητή λίμνη του είναι διάσημα σε όλη την Ισπανία, ενώ μέρος της δημοτικότητάς του οφείλεται και στη γειτνίασή του με το περίφημο Μουσείο Prado. Ένα λιγότερο διάσημο αλλά εξίσου όμορφο πάρκο της Μαδρίτης είναι το Casa de Campo Park, γνωστό για τον ζωολογικό του κήπο και για το λούνα παρκ που έχει μέσα του. Η τεχνητή λίμνη είναι ιδανική για κωπηλασία και ψάρεμα, όμως προσοχή: απαγορεύεται αυστηρά να ταΐσετε τις πάπιες. Όταν ο καιρός θερμάνει πολλοί είναι αυτοί που τρέχουν να κάνουν ηλιοθεραπεία δίπλα στην λίμνη, γι’ αυτό και μερικές φορές μπορεί να έχει παραπάνω κόσμο απ’ ότι θα θέλατε.
Parco Savello, Ρώμη
Ένα μικρό, απόμερο και συμπαθέστατο πάρκο που είναι γνωστό στους ντόπιους ως Giardino Degli Aranci (κήπος των πορτοκαλιών). Εκτός των επιβλητικών του διαδρόμων, που αποπνέουν την αύρα του μοντέρνου τρόπου ζωής αναμεμιγμένη με μυρωδιές της αρχαίας Ρώμης, φημίζεται και για τη υπέροχη θέα της πόλης που προσφέρει ο «εξώστης» του. Το πάρκο βρίσκεται δίπλα στην Piazza Pietro d’ Illiria και στην αρχαία Basilica της Santa Sabina. Το πρώτο πράγμα που βλέπει όποιος το επισκέπτεται είναι το σιντριβάνι του Giacomo Della Porta που λέγεται ότι φτιάχτηκε κατ’ εικόνα και ομοίωση του ποταμίσιου θεού Oceanus. Τις περιόδους του χρόνου που ο καιρός είναι καλός μπορείτε να παρακολουθήσετε θεατρικές παραστάσεις μέσα στα αρώματα από τα κλαδιά των δέντρων. Αγαπημένο μέρος για ερωτευμένα ζευγάρια που έρχονται να χαζέψουν τον ήλιο να βασιλεύει αργά πάνω από την ιταλική πρωτεύουσα.
Kelvingrove Park, Γλασκόβη
Για πολλούς αποτελεί το πιο κλασσικό παράδειγμα βικτωριανού σχεδιασμού. Απλώνεται κατά μήκος του ποταμού Kelvin, από τον οποίο άλλωστε παίρνει και το όνομα του. Ο περίπατος στην περιοχή του πεζόδρομου δίπλα από την όχθη του Kelvin αποτελεί μία από τις πιο ήρεμες και διαδεδομένες βόλτες της πόλης. Μέσα στο κροκέ πράσινο που διακρίνει το μέρος ξεχωρίζουν τα πολύ κομψά κτίρια της γκαλερί και του μουσείου που βρίσκονται στο κέντρο του.
Monsanto Forest Park, Λισαβόνα
Αποτελεί το πιο προσεγμένο κομμάτι γης σε ολόκληρη την πόλη εδώ και πολλά χρόνια. Η παραδειγματική προσπάθεια της κυβέρνησης να συντηρήσει τη χλωρίδα και την πανίδα του χώρου αποτελεί φωτεινό παράδειγμα πολιτισμού. Το μέγεθός του είναι τεράστιο (περίπου 10 τετ. χλμ.), γι’ αυτό και πολλοί το λένε «το δάσος ανάμεσα στις λεωφόρους». Είναι ιδανικό για ποδηλασία και πεζοπορία, ενώ μερικούς μήνες το χρόνο μπορεί κανείς να βρει εκεί μαθήματα yoga και tai chi.
Phoenix Park, Δουβλίνο
Εκτός της μπύρας Guinness και των U2, οι κάτοικοι του Δουβλίνου μπορούν να περηφανεύονται ότι έχουν κι έναν από τους μεγαλύτερους περιφραγμένους χώρους αναψυχής στην Ευρώπη. Το συνολικό του εμβαδόν αγγίζει τα 8 τετ. χλμ. (30% του οποίου καλύπτεται από δάσος) και, όπως τα πιο πολλά πάρκα του Ηνωμένου Βασιλείου, το Phoenix Park ξεκίνησε ως κυνηγητικό έδαφος της βασιλικής οικογένειας, έτσι ήταν κλειστό στο κοινό για την προστασία της πανίδας (κατά κύριο λόγο των ελαφιών). Άνοιξε τις πόρτες του στους κοινούς θνητούς το 1745. Μέσα του μπορείτε να επισκεφτείτε το café του, τα tee rooms του, το ζωολογικό του κήπο ή να νοικιάστε ένα ποδήλατο και να κάνετε βόλτες για όση ώρα θέλετε. Τέλος διαθέτει παιδική χαρά, χώρο για πικ-νικ, αρκετές όμορφα διακοσμημένες λίμνες και μια μεγάλη αγέλη άγριων ελαφιών.
Bitsevski Park, Μόσχα
Είναι ένα από τα μεγαλύτερα φυσικά πάρκα της Μόσχας με εμβαδόν που αγγίζει τα 18 τετ. χλμ. Στην κυριολεξία είναι το απόλυτο μέρος για όλες τις εποχές, μιας και εκεί μπορεί κανείς να κάνει σκι το χειμώνα και ποδηλασία το καλοκαίρι. Το δάσος του φιλοξενεί 500 είδη φυτών και δέντρων, 33 είδη θηλαστικών και 78 είδη πτηνών. Όμως δεν έγινε γνωστό γι' αυτόν το λόγο. Την περίοδο 2001-2006, ο κατά συρροή δολοφόνος Αλεξάντερ Πιτσούσκιν διέπραξε εκεί τους 59 από τους 60 φόνους του, βάζοντας το πάρκο στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων όλου του κόσμου. Μην ανησυχείτε όμως, επειδή έχει συλληφθεί και μία επίσκεψη εκεί δεν σας βάζει σε κίνδυνο.
2 σχόλια:
Μακάρι να υπήρχε και κάτι από Ελλάδα
Hi
If you are intent on ripping off people's photos then at least have the decency to credit the photographer. You have lifted two of my photos from the phoenix park in Dublin from my website and have cropped my watermark off.
Shame on you!
Richard
Δημοσίευση σχολίου