Ο φιλέλληνας Ελβετός Fred Boissonnas (Φρεντ Μπουσουά) είναι ο πρώτος ξένος φωτογράφος που περιηγήθηκε τόσο πολύ στον ελληνικό χώρο, από το 1903 και για περίπου τρεις δεκαετίες αργότερα. Ταξίδεψε από την Πελοπόννησο μέχρι την Κρήτη και τον Όλυμπο, και από την Ιθάκη μέχρι το Άγιο Όρος. Περιηγήθηκε, φωτογράφησε, έγραψε.
Το έργο του, πρωτοποριακό αλλά και καθοριστικό για την εξέλιξη της ελληνικής φωτογραφίας κατά τον 20ο αιώνα. Μέσα από τις φωτογραφίες και τα λευκώματά του παρουσιάζει ένα πανόραμα της Ελλάδας του μεσοπολέμου, συμβάλλοντας στη διαμόρφωση της ευρωπαίκής κοινής γνώμης για την Ελλάδα την ίδια περίοδο.
Το έργο του Fred Boissonnas, αν και γνωστό στην Ευρώπη των αρχών του 20ου αιώνα, αξίζει σήμερα μια δεύτερη ανάγνωση.
Η πρόοδος σε τεχνικά θέματα, η ανακάλυψη του χρώματος, η ευχρηστία των μηχανών και οι ανέσεις του ταξιδιού, μπορεί σήμερα να καθιστούν το έργο του απαρχαιωμένο, αλλά η ιστορική ματιά αποκαλύπτει τον μοντερνισμό του σε σύγκριση με άλλους φωτογράφους που περιηγήθηκαν στην Ελλάδα.
Ο καλλιτέχνης πέρα από το καταγραφικό του ενδιαφέρον για όλα όσα εξαφανίζονται, μας δίνει μια εικόνα της Ελλάδας που εκτείνεται πέρα από την εθνογραφική μαρτυρία.
Η μεγάλη πίστη και ο θαυμασμός του για τη χώρα αυτή μεταδίδονται μέσα από το έργο του με μια τρυφερότητα και μια αγάπη που η δύναμή τους ακόμα και σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, δίνει ψυχή σ’ αυτά τα κομμάτια χαρτιού, που θα μπορούσαν να είχαν παραμείνει απλές φωτογραφίες...
Το έργο του, πρωτοποριακό αλλά και καθοριστικό για την εξέλιξη της ελληνικής φωτογραφίας κατά τον 20ο αιώνα. Μέσα από τις φωτογραφίες και τα λευκώματά του παρουσιάζει ένα πανόραμα της Ελλάδας του μεσοπολέμου, συμβάλλοντας στη διαμόρφωση της ευρωπαίκής κοινής γνώμης για την Ελλάδα την ίδια περίοδο.
Το έργο του Fred Boissonnas, αν και γνωστό στην Ευρώπη των αρχών του 20ου αιώνα, αξίζει σήμερα μια δεύτερη ανάγνωση.
Η πρόοδος σε τεχνικά θέματα, η ανακάλυψη του χρώματος, η ευχρηστία των μηχανών και οι ανέσεις του ταξιδιού, μπορεί σήμερα να καθιστούν το έργο του απαρχαιωμένο, αλλά η ιστορική ματιά αποκαλύπτει τον μοντερνισμό του σε σύγκριση με άλλους φωτογράφους που περιηγήθηκαν στην Ελλάδα.
Ο καλλιτέχνης πέρα από το καταγραφικό του ενδιαφέρον για όλα όσα εξαφανίζονται, μας δίνει μια εικόνα της Ελλάδας που εκτείνεται πέρα από την εθνογραφική μαρτυρία.
Η μεγάλη πίστη και ο θαυμασμός του για τη χώρα αυτή μεταδίδονται μέσα από το έργο του με μια τρυφερότητα και μια αγάπη που η δύναμή τους ακόμα και σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, δίνει ψυχή σ’ αυτά τα κομμάτια χαρτιού, που θα μπορούσαν να είχαν παραμείνει απλές φωτογραφίες...
Ακρόπολη, 1903
Άποψη από το Θησείο, 1920
Οδοιπορικό στον Άθω, 1928-1930
Οδοιπορικό στον Άθω, 1928-1930
Οδός Αθηνάς, 1920
Οδός Ερμού, 1920
Κηφισιά, 1920
Παρθενώνας, 1908
Πλάκα, 1920
Ανδρίτσαινα, 1903
Ανδρίτσαινα (άνδρες στο δρόμο), 1903
Ανδρίτσαινα (εσωτερικό σπιτιού), 1903
Ακράτα, 1903
Αμοργός, 1911
Γαστούρι Κέρκυρας (πηγή αυτοκράτειρας Ελισάβετ), 1903
Γεφύρι Άρτας, 1913
Έδεσσα, 1908
Ιωάννινα (λίμνη και κάστρο), 1913
Κλεισούρα Καστοριάς, 1911
Καστρί Πρέβεζας, 1913
Κοκκινόπουλο Ελασσόνας, 1913
Κόνιτσα (Μεσογέφυρα), 1913
Κρήτη (εσωτερικό σπιτιού), 1911
Κρήτη (Οροπέδιο Ομαλού), 1911
Κρήτη (Πρέβελη), 1911
Κρήτη (προαύλιο σπιτιού), 1911
Κρήτη (χωριό Λάκκοι)
Κρήτη (αδελφοί Μάντακα, χωριό Λάκκοι), 1911
Λαγκάδια Αρκαδίας, 1903
Μακεδονία (λίχνισμα), 1911
Μετέωρα, 1908
Μετέωρα (μαγκάνι), 1908
Μέτσοβο, 1913
Μέτσοβο, στη βρύση
Μονή Βατοπεδίου, 1929
Μονή Μεγίστης Λαύρας, 1929
Όλυμπος, 1913
Παραμυθιά (κρεοπωλεία), 1913
Παραμυθιά (οικία Ρίγκα), 1913
Πάργα, 1913
Παρνασσός (βοσκοί), 1903
Φιλιάτες, 1913
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου