24 Σεπ 2012

Μήλος, η αγαπημένη (Β' Μέρος)

Αξιοθέατα
Η Μήλος είναι ένα νησί με μεγάλο ορυκτό πλούτο χάρη στην ηφαιστειογενή φύση της και με μακρόχρονη ιστορία με πολλές διακυμάνσεις. Γι’ αυτούς τους λόγους στη Μήλο υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα αξιοθέατα για τον επισκέπτη, όποια και να είναι τα ενδιαφέροντα του. Εδώ θα βρείτε αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία, παλιά και νέα ορυχεία, υπέροχα φυσικά τοπία και ηφαιστειακούς σχηματισμούς που σμιλεύει η φύση για εκατομμύρια χρόνια, παραδοσιακά ψαροχώρια με τα χαρακτηριστικά σύρματα σκαμμένα στους μαλακούς βράχους και θρησκευτικού ενδιαφέροντος αξιοθέατα, όπως οι παλαιοχριστιανικές κατακόμβες. Το μόνο που είναι σίγουρο είναι ότι στη Μήλο δεν πρόκειται να πλήξετε και υπάρχει συνέχεια κάτι ενδιαφέρον να δείτε οποιαδήποτε εποχή του χρόνου κι αν βρεθείτε στο νησί.
Αρκούδες
Στην είσοδο του κόλπου της Μήλου δίπλα στη Πλάθιενα βρίσκονται οι Αρκούδες για να υποδεχτούν τον επισκέπτη του νησιού. ΄Ενα παιχνίδι γλυπτικής στα βράχια από την φύση, δημιούργησε αυτό το μοναδικό φαινόμενο.
Σαρακήνικο
Στη βόρεια πλευρά της Μήλου υπάρχει μια πανέμορφη γεωλογική ιδιομορφία. Η ηφαιστειακή δραστηριότητα πριν εκατομμύρια χρόνια και η διάβρωση από τους βόρειους ανέμους και τη θάλασσα έχουν σμιλέψει μια περιοχή ιδιαίτερη και μοναδική. Σε όλη την περιοχή του Σαρακήνικου θα βρείτε σχηματισμούς από ολόλευκους βράχους, πολλοί από τους οποίους περιέχουν και απολιθώματα. Το όνομα του το πήρε από τους Σαρακηνούς πειρατές που το χρησιμοποιούσαν ως ορμητήριο και καταφύγιο.
Ακόμη διακρίνονται οι σκαλισμένες δέστρες για τα πλοία πάνω στους βράχους και οι σκαλισμένες σπηλιές μέσα στο μαλακό πέτρωμα στο βάθος του φαραγγιού που καταλήγει στην μικρή αμμουδιά του Σαρακήνικου. Η περιοχή λόγω της εξαιρετικής ομορφιάς της έχει χρησιμοποιηθεί πολλές φορές από την διαφήμιση και πολλοί μιλούν στα άρθρα τους ότι το Σαρακήνικο τους θυμίζει σεληνιακό τοπίο και όντως το τοπίο μοιάζει εξωγήινο, αν και δεν μπορώ να βρω αναλογίες, στο εκτυφλωτικό άσπρο των βράχων του Σαρακήνικου και στο σκούρο μπλε της θάλασσας και του ουρανού, με τα μονόχρωμα σεληνιακά τοπία.
Bάνι
Στο ΒΔ άκρο της Μήλου βρίσκεται το ακρωτήριο Βάνι. Πριν από εκατομμύρια χρόνια η περιοχή αυτή ήταν ο λασπώδης πυθμένας ενός υποθαλάσσιου κρατήρα, όπου σταδιακά σχηματίστηκαν πετρώματα πλούσια σε μαγγάνιο. Το 1871 έγιναν οι πρώτες προσπάθειες για την αξιοποίηση αυτού του μεταλλεύματος. Ξεκίνησαν εργασίες σε διάφορα σημεία του ακρωτηρίου, οι οποίες τελικά συνενώθηκαν σε ένα ενιαίο εργοτάξιο, το 1898, από την γαλλική εταιρεία Serpieri & Cie . To εργοτάξιο απασχολούσε 250 περίπου άτομα: 150 άνδρες εξόρυσσαν το μετάλλευμα, 50 γυναίκες και παιδιά έκαναν τη διαλογή του με το χέρι και άλλοι 50 ασχολούνταν με την μεταφορά του. Στο τέλος του 19 ου αιώνα η παραγωγή είχε φτάσει τους 18.000 τόννους. Το 70% της παραγωγής εξαγόταν με ατμόπλοια στην Αγγλία, στη Γαλλία και στην Αμερική, ενώ το υπόλοιπο 30% πήγαινε στα χυτήρια του Λαυρίου. Με τη λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η ζήτηση για μαγγάνιο περιορίστηκε, με αποτέλεσμα τα ορυχεία στο Βάνι να κλείσουν το 1920, αφού είχαν παραγάγει περισσότερους από 220.000 τόννους μαγγανίου.
Γλαρονήσια
Μόνιμοι κάτοικοι των τριών αυτών βραχονησίδων , που αποτελούν δημιουργήματα της υφαιστειακής λάβας , είναι οι γλάροι. Βρίσκονται στη βόρεια πλευρά του νησιού και ο καλύτερος τρόπος για να τα θαυμάσετε από κοντά είναι η επίσκεψη με κάποιο από τα τουριστικά εκδρομικά σκάφη που ξεκινούν από τον Αδάμαντα.
Κλέφτικο
Στο ΝΔ άκρο της Μήλου συναντάμε το Κλέφτικο, ένα από τα πιο γνωστά τοπία του νησιού. Δεν είναι η παραλία με τον κλασικό ορισμό που όλοι ξέρουμε, είναι όμως ένα μοναδικό τοπίο που σίγουρα πρέπει να επισκεφτείτε και γιατί όχι, να κολυμπήσετε. Είναι ένα σύμπλεγμα από εντυπωσιακούς ηφαιστιογενείς άσπρους βραχώδεις σχηματισμούς μέσα στα γαλαζοπράσινα νερά του Αιγαίου. Ανάμεσά τους, πολλά ιστιοπλοϊκά και βάρκες, καθώς το μέρος αυτό είναι προσβάσιμο μόνο από τη θάλασσα. Η ηφαιστειακή δραστηριότητα της Μήλου και η διάβρωση από τα κύματα και τον αέρα έχουν δημιουργήσει στο Κλέφτικο μια εντυπωσιακή πολύχρωμη γλυπτική της φύσης που αξίζει οπωσδήποτε την επίσκεψη σας.
Στο Κλέφτικο σας οδηγούν εκδρομές με σκάφη από τον Αδάμαντα ή από τον Κήπο καθώς η πρόσβαση με άλλο μέσο είναι αδύνατη. Αραξοβόλι των πειρατών και των κλεφτών τα παλιότερα χρόνια, το Κλέφτικο εντυπωσιάζει με τη χρωματική του παλέτα, τα βράχια και τις θαλασσινές σπηλιές. Πάρτε λοιπόν ένα από τα καραβάκια που ξεκινούν από τον Αδάμαντα και κάντε μια εκδρομή στο Κλέφτικο για να νιώσετε κι εσείς, όπως και οι πειρατές, την ομορφιά της Μήλου.
Θειωρυχεία
Η παραλία Παλιόρεμα, ανατολικά του νησιού, όπου βρίσκονται και τα παλιά θειωρυχεία της Μήλου, είναι μια πανέμορφη αμμουδερή και με χρωματιστά βότσαλα παραλία, όπου λιμνάζουν πεντακάθαρα νερά. Το θείο και η σκουριά έχουν χρωματίσει όλη την περιοχή των θειωρυχείων, ακόμη και την παραλία, με γήινα έντονα χρώματα σε όλη την κλίμακα του καφέ, κόκκινου και κίτρινου. Εκεί θα σας οδηγήσει ένας βατός χωματόδρομος, που ξεκινάει από τη Ζεφυρία, αλλά γίνεται δύσκολος στο τελευταίο του κομμάτι του και είναι καλύτερα να αφήσετε το αυτοκίνητο και να συνεχίσετε με τα πόδια. Γι’ αυτό είναι προτιμότερο να προσεγγίσετε την παραλία μέσω θαλάσσης.
Φτάνοντας κοντά στη θάλασσα θα βρεθείτε μπροστά στα παλιά θειωρυχεία, τα παλιά λατομεία εξαγωγής θείου που υπάρχουν στην περιοχή, ένα από τα γεωλογικά αξιοθέατα της μεταλλευτικής ιστορίας του νησιού. Στο πίσω μέρος της παραλίας υπάρχουν όλες οι παλιές εγκαταστάσεις ενός τυπικού ορυχείου του μεσοπολέμου, καθώς τη δεκαετία του 1930 το θειωρυχείο ήταν στις δόξες του. Θα δείτε όλες τις σκουριασμένες εγκαταστάσεις (βαγονέτα και ράγες) για τη μεταφορά του θείου από την πλαγιά του βουνού μέχρι το λιμανάκι στη θάλασσα, τις στοές εξόρυξης, τα ερειπωμένα πέτρινα κτίρια και τα πάμπολλα σκουριασμένα εργαλεία, που έχουν μείνει στη θέση τους από το τέλος της δεκαετίας του 1960, όταν και σταμάτησε να λειτουργεί.
Αρχαίο Θέατρο
Το αρχαίο (ρωμαϊκό, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις) θέατρο της Μήλου είναι ένα από τα πιο σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα του νησιού. Βρίσκεται στο μεγάλο αρχαιολογικό χώρο ανάμεσα στην Τρυπητή και το Κλήμα, που περιλαμβάνει, εκτός από το θέατρο, ίχνη ισχυρής οχύρωσης, με κομμάτια του αρχαίου τείχους να σώζονται επιβλητικά ακόμη και σήμερα. Η κατασκευή του χρονολογείται στην Ελληνιστική εποχή (3ος αιώνας π.Χ.). Καθώς οι αρχαιολογικές έρευνες έχουν ολοκληρωθεί, σήμερα είναι εμφανής η ρωμαϊκή φάση του θεάτρου.
Το θέατρο σώζεται σε αρκετά καλή κατάσταση και η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στην επιφάνεια 7 σειρές μαρμάρινες κερκίδες. Σήμερα φιλοξενεί περίπου 700 θεατές, ενώ στην αρχαιότητα υπολογίζονταν σε 7.000. Αξίζει να το επισκευτείτε, είτε σε κάποια από τις παραστάσεις είτε ένα πρωινό πριν το μπάνιο σας.
Στην περιοχή υπάρχουν διάσπαρτα και άλλα αρχαία αρχιτεκτονικά μέλη, μιας και υπήρχε έντονη οικοδομική δραστηριότητα από την αρχαϊκή μέχρι τη ρωμαϊκή εποχή, υπάρχουν οι παλαιοχριστιανικές κατακόμβες σε μικρή απόσταση, ενώ στην ίδια περιοχή, βρέθηκε το διάσημο άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου, που βρίσκεται στον Λούβρο και αντίγραφο του μπορείτε να δείτε στην είσοδο του αρχαιολογικού μουσείου της Μήλου.
Κατακόμβες
Κάτω από το χωριό Τρυπητή και πάνω από το Κλήμα, ανατολικά του αρχαίου θεάτρου, σε μια απότομη πλαγιά, βρίσκονται οι Κατακόμβες της Μήλου. Είναι το μοναδικό παλαιοχριστιανικό μνημείο στην Ελλάδα αυτού του τύπου, με μεγάλη ιστορική σημασία. Πρόκειται για ένα υπόσκαφο μνημείο που χρησιμοποιήθηκε ως νεκροταφείο της χριστιανικής κοινότητας της Μήλου τα πρώτα χριστιανικά χρόνια. Τους επόμενους αιώνες χρησίμευσαν ως καταφύγιο για τους κατοίκους της γύρω περιοχής. Εκτός από νεκροταφείο οι Κατακόμβες ήταν και τόπος συγκέντρωσης των πρώτων Χριστιανών, για την τέλεση των θρησκευτικών τους καθηκόντων, που ήταν αναγκασμένοι να κρύβουν την πίστη τους. Είναι μοναδικές σε μέγεθος στον ελλαδικό χώρο και από τις πιο αξιόλογες, μαζί με αυτές της Ρώμης και των Αγίων Τόπων, σε παγκόσμιο επίπεδο. Ανακαλύφθηκαν από αρχαιοκάπηλους και έγιναν γνωστές στον υπόλοιπο κόσμο μετά τη σύλησή τους, το 1840.
Η αρχική μορφή που είχαν οι Κατακόμβες ήταν 3 ανεξάρτητες μεταξύ τους υπόγειες στοές Α, Β και Γ, που η κάθε μια από αυτές επικοινωνούσε με μικρότερες πλευρικές στοές και είχαν εισόδους στο εξωτερικό. Μαζί με 5 διαδρόμους κι ένα νεκρικό θάλαμο αποτελούν ένα δαιδαλώδες σύστημα συνολικού μήκους 185 μέτρων. Σήμερα οι Κατακόμβες αποτελούν ένα ενιαίο σύμπλεγμα, καθώς διάφορες διανοίξεις που έγιναν τους επόμενους αιώνες, ακόμη και τον 20ο, τις ένωσαν μεταξύ τους. Η σημερινή είσοδος που δημιουργήθηκε για τους επισκέπτες βρίσκεται στη δεύτερη στοά ή των «Πρεσβυτέρων», η οποία είναι η μόνη που είναι επισκέψιμη προς το παρόν. Η πρώτη στοά είναι κλειστή για το κοινό, ενώ η τρίτη στοά δεν σώζεται ολόκληρη, καθώς μεγάλο τμήμα της έχει καταρρεύσει.
Σε όλες τις στοές, δεξιά κι αριστερά πάνω στους τοίχους, υπάρχουν σκαμμένες καμάρες («αρκοσόλια»), πάνω από 1,5 μ., μέσα στις οποίες, καθώς και στο πάτωμα, υπάρχουν μνήματα κυρίως οικογενειακά. Σήμερα σώζονται 126 αρκοσόλια. Υπολογίζεται ότι εδώ έχουν ταφεί χιλιάδες νεκροί. Στους τάφους των πιο διακεκριμένων προσώπων ζωγράφιζαν χριστιανικά σύμβολα ή χάραζαν επιγραφές. Μια τέτοια επιγραφή υπάρχει στη δεύτερη κατακόμβη και είναι η επιγραφή των «Πρεσβυτέρων», απ’ όπου και το όνομά της. Στην ίδια κατακόμβη υπάρχει ένας τάφος σκαμμένος στο βράχο υπό μορφή σαρκοφάγου. Από ορισμένες επιγραφές υπολογίζεται ότι οι κατακόμβες δημιουργήθηκαν γύρω στον 3ο αιώνα και η δραστηριότητά τους σταματά λίγο μετά τη θεσμοθέτηση της ανεξιθρησκίας (διάταγμα Μεδιολάνων), τον 4ο αιώνα μ.Χ., και μέχρι να καταστραφεί και να εγκαταλειφθεί η αρχαία πόλη του Κλήματος από σεισμούς τον 5ο ή 6ο αιώνα μ.X.
Κάστρο
Το Ενετικό κάστρο της Μήλου, χτισμένο από τον 13ο αιώνα, βρίσκεται στην κορυφή του λόφου του Προφήτη Ηλία, που τώρα είναι η Πλάκα, πρωτεύουσα της Μήλου. Στην περιοχή γύρω από το κάστρο θα συναντήσετε την καστροπολιτεία (πολλά γραφικά σπίτια με πανέμορφες αυλές) και αρκετές εκκλησίες, με πιο σημαντικές την Παναγία τη Θαλασσίτρα και την Παναγία τη Σκινιώτισσα. Εκείνα τα χρόνια το κάστρο χρησίμευε για την προστασία των κατοίκων απ' τις επιδρομές των πειρατών που δρούσαν ανεξέλεγκτα σε όλη τη Μεσόγειο. Η ίδρυσή του έγινε από τον πρώτο Δούκα της Νάξου, Μάρκο Σανούδο. Δεν έχει τείχη, αλλά όπως τα περισσότερα κάστρα στις Κυκλάδες είναι ένα οχυρωμένος οικισμός που τον προστατεύει ο τρόπος που είναι χτισμένα τα σπίτια. Στην κορυφή του Κάστρου που είχε μια υποτυπώδη οχύρωση υπήρχε ο Πύργος του εκάστοτε άρχοντα-ηγεμόνα. Η θέα από το Κάστρο είναι μαγευτική και προς τον κόλπο της Μήλου, αλλά προς τη βόρεια πλευρά του νησιού. Αξίζει τον κόπο να ανεβείτε μέχρι το κάστρο, ειδικά τις απογευματινές ώρες και να παραμείνετε να απολαύσετε ένα από τα μοναδικά ηλιοβασιλέματα της Ελλάδας.
Κλήμα
Το Κλήμα είναι το πιο γραφικό από όλα τα παραδοσιακά ψαροχώρια της Μήλου, κάτω από την Πλάκα και το πιο φωτογραφημένο, καθώς τα πολύχρωμα σύρματα δίπλα στο γαλαζοπράσινο της θάλασσας προσφέρουν μια χρωματική πανδαισία στον επισκέπτη. Σύρματα υπάρχουν και σε άλλες παραθαλάσσιες περιοχές της Μήλου, αλλά στο Κλήμα είναι πολύ ιδιαίτερα μιας και τα χτίσματα είναι διώροφα. Είναι χτισμένα ακριβώς μπροστά στη θάλασσα και στο ισόγειο είναι τα σύρματα, ενώ στον πρώτο όροφο ήταν οι κατοικίες. Τα «σύρματα», που βρίσκονται σε όλο το Αιγαίο, στη Μήλο έχουν χρησιμοποιηθεί από τους ντόπιους περισσότερο από οπουδήποτε αλλού.
Τα σύρματα είναι σκαμμένα μέσα στα ηφαιστειογενή βράχια κι ονομάστηκαν έτσι γιατί εκεί έσερναν οι ψαράδες τις βάρκες τον χειμώνα ή όταν είχε κακοκαιρία για να τις προφυλάξουν. Γι’ αυτό τα περισσότερα σύρματα βρίσκονται στο βόρειο τμήμα του νησιού, που υπόφερε πιο πολύ από την κακοκαιρία και τους βοριάδες. Σήμερα, στα παραθαλάσσια χωρία της Μήλου τα σύρματα έχουν χάσει την χρηστική τους αξία και τα περισσότερα έχουν μετατραπεί σε παραθεριστικές κατοικίες ή μαγαζάκια με παραδοσιακά είδη και σουβενίρ. Όμως, καθώς είναι περιποιημένα και βαμμένα με έντονα χρώματα, προσφέρουν τα μέγιστα στο παραδοσιακό χρώμα της Μήλου. Το 1820 σε ένα χωράφι κοντά στο Κλήμα ένας αγρότης ξέθαψε το άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου, που εκτιθείτε στο μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι. Σήμερα στο μέρος όπου βρέθηκε υπάρχει μια πινακίδα ενημέρωσης. Μπορείτε επίσης να θαυμάσετε το ακριβές αντίγραφο του αγάλματος στο Αρχαιολογικό Μουσείο στην Πλάκα. Αρκετά κοντά στο Κλήμα βρίσκεται και το αρχαίο θέατρο της Μήλου.
Φυλακωπή
Δίπλα στον κεντρικό δρόμο για τα Πολλώνια και λίγο πριν φτάσετε εκεί θα δείτε τη Φυλακωπή, έναν από τους πιο σημαντικούς προϊστορικούς οικισμούς στο Αιγαίο. Γεωγραφικά τοποθετείται στο βόρειο τμήμα της Μήλου, από όπου μπορεί κανείς να εποπτεύσει όλη τη θαλάσσια περιοχή στα βόρεια του νησιού σε μεγάλη απόσταση. Ο οικισμός αυτός καταστράφηκε και ξαναχτίστηκε τουλάχιστον τρεις φορές. Άκμασε χάρη στην κατεργασία και στο εμπόριο του οψιδιανού. Σημαντικό τμήμα του οικισμού είχε κατακρημνιστεί στη θάλασσα ήδη από την Αρχαιότητα. Αναφορές στο χώρο, που πήρε το όνομά του από το γειτονικό ομώνυμο χωριό, υπάρχουν από την εποχή της οθωμανικής κυριαρχίας, ενώ διάφοροι περιηγητές του 18ου αιώνα επισημαίνουν τη Φυλακωπή στις ταξιδιωτικές περιγραφές τους. Μέχρι τις μέρες μας έχουν γίνει 3 ανασκαφές, όλες από την Αγγλική Αρχαιολογική Σχολή της Αθήνας. Στα 1896-1899 από τους C. Smith & D. Hogarth, το 1911 από τους Dawkins & Droops και στα 1974-1977 από τον Colin Renfrew.
Η αρχαιολογική έρευνα απέδωσε ίχνη κατοίκησης από την αρχή της Πρώιμης εποχής του Χαλκού (περίπου 3000 π.Χ.) έως τα μέσα της Ύστερης εποχής του Χαλκού (περίπου 1250 π.Χ.), με μοναδικές εξαιρέσεις ένα Ιερό και ένα Μέγαρο (ανάκτορο Μυκηναϊκού τύπου) που συνεχίζουν τη χρήση τους έως το τέλος της Ύστερης εποχής, δηλαδή περίπου έως το 1100 π.Χ. Μετά το 1100 π.Χ. στο Αιγαίο τα πράγματα άλλαζαν διαρκώς, με αποτέλεσμα να ανοίγουν νέοι εμπορικοί δρόμοι καθώς ο Μινωικός και ο Μυκηναϊκός πολιτισμός ατονούσαν. Από τις αλλαγές αυτές δεν γλίτωσε ούτε η Φυλακωπή. Έτσι ξεκίνησε η παρακμή της και το εμπορικό κέντρο της Μήλου μεταφέρθηκε στην αρχαία πόλη του Κλήματος. Η δόμηση του οικισμού είναι πυκνή και έχει γίνει μεγάλη προσπάθεια από τους ανασκαφείς να διαχωριστούν οι διαφορετικές περίοδοι κατοίκησης με τα αντίστοιχα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα. Ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να δει ένα μεγάλο μέρος από το κυκλώπειο τείχος που περιέβαλλε τον οικισμό και είναι ακόμα ορατό σε μεγάλο μήκος και ύψος.
Το πλήθος των ευρημάτων είναι ποικίλο και υποδηλώνει τις δραστηριότητες των κατοίκων του οικισμού (θρησκευτικές, κοινωνικές, βιοτεχνικές, αγροτικές κλπ.), καθώς και το πυκνό δίκτυο επαφών τους με τις υπόλοιπες Κυκλάδες (Θήρα, Κέα, Νάξο), την Κρήτη, τα νησιά του ΒΑ Αιγαίου, αλλά και την ηπειρωτική Ελλάδα και την Ανατολική Μεσόγειο, που στηρίχτηκε σε μεγάλο βαθμό και στο εμπόριο του οψιδιανού της Μήλου. Εκτός από το πλήθος των πήλινων αγγείων, ιδιαίτερο ενδιαφέρον από άποψη ευρημάτων παρουσιάζουν τα λίθινα, πήλινα και χάλκινα ειδώλια (κυρίως η επονομαζόμενη «Κυρία της Φυλακωπής» που βρέθηκε στο ιερό, έργο της Μυκηναϊκής περιόδου), όπως επίσης μια πινακίδα Γραμμικής Α', ποικίλα χάλκινα αντικείμενα και λίθινα αγγεία. Εντυπωσιακό εύρημα αποτελεί μια χρυσή μάσκα προσώπου, που βρέθηκε επίσης στο ιερό.
Παραλίες
Στη Μήλο θα βρείτε μερικές από τις πιο όμορφες παραλίες της Ελλάδας, οι οποίες είναι από τα δυνατά της σημεία στο συνολικό τουριστικό της πρόσωπο. Διαθέτει πάνω από 75 παραλίες, διαφορετικές μεταξύ τους και πανέμορφες ως φυσικά τοπία. Οι παραλίες της είναι από μόνες τους αξιοθέατα, καθώς βρίσκονται δίπλα σε παραδοσιακούς οικισμούς, αρχαιολογικούς χώρους, η ορυχεία (παλιά και νέα), καθώς ολόκληρο το νησί είναι ένα μουσείο φυσικής ιστορίας, χάρη στη σύσταση του εδάφους του. Αυτή την πληθώρα των παραλιών η Μήλος τη χρωστάει στην ηφαιστειακή της φύση, στους δυνατούς αέρηδες και τα κύματα του Αιγαίου που για χιλιάδες χρόνια σμιλεύουν την ξεχωριστή ομορφιά της. Σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των παραλιών της Μήλου έχει παίξει και το σχήμα του νησιού που μοιάζει με πέταλο, καθώς και οι πολλοί κόλποι και τα ακρωτήρια με έντονο διαμελισμό.
Οι παραλίες της Μήλου είναι γεμάτες χρώματα. Οι λευκόχρυσες αμμουδιές με τα γαλαζοπράσινα νερά, την ψιλή άμμο και τους περίεργους χρωματισμούς των πετρωμάτων είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά των ακτών του νησιού. Οι βυθοί σχηματίζουν μοναδικά χρώματα λόγω των ηφαιστειογενών πετρωμάτων που υπάρχουν στο νησί. Οι παραλίες της Μήλου προσφέρονται για όλα τα γούστα, από την απόλυτη οργάνωση μέχρι την τέλεια απομόνωση και είναι διάσπαρτες σε όλες τις κατευθύνσεις του καιρού. Την περίοδο του Αυγούστου, όταν πνέουν οι δυνατοί βοριάδες του Αιγαίου, οι νότιες παραλίες του νησιού είναι ιδανικές για ήμερα μπάνια, ενώ στη περίοδο των νοτίων ανέμων οι δυτικές και οι βόρειες παραλίες αποτελούν ιδανική λύση για κολύμβηση. Πάντα λοιπόν θα μπορείτε να βρείτε απάνεμες παραλίες για να κολυμπήσετε ή παραλίες με αέρα για να ασχοληθείτε με τα αγαπημένα σας σπορ του Wind Serf και του Kite Serf που κερδίζουν όλο και περισσότερους οπαδούς κάθε καλοκαίρι.
Το φυσικό λιμάνι της Μήλου, ο Αδάμαντας, αποτελείται από δύο παραλίες, του Παπικινού και της Αχιβαδολίμνης.
Η Αχιβαδολίμνη ή Χιβαδόλιμνη είναι η μεγαλύτερη παραλία της Μήλου, μια τεράστια αμμουδιά με αλμυρίκια και κέδρους, με θέα τον Αδάμαντα και την Πλάκα. Διαθέτει ένα οργανωμένο τμήμα με ξαπλώστρες beach bar και εστιατόριο, αλλά και ένα τμήμα πιο ήσυχο για όσους αγαπούν την ηρεμία και την απομόνωση. Πήρε το όνομά της από τη λίμνη που βρίσκεται δίπλα στην παραλία και είναι γεμάτη αχιβάδες.
Αν και βρίσκεται στο νοτιότερο σημείο του τεράστιου κόλπου της Μήλου, επειδή έχει βόρεια κατεύθυνση, συχνά έχει αέρα και είναι ιδανική για θαλάσσια σπορ, όπως την ιστιοσανίδα και το Kite-Surf. Δίπλα στη παραλία λειτουργεί και το κάμπινγκ της Μήλου που είναι άρτια οργανωμένο. Στην πίσω πλευρά της παραλίας με μόνο τον ασφαλτοστρωμένο δρόμο να τις χωρίζει, βρίσκεται η λίμνη που έδωσε στην παραλία το όνομα της.
Η παραλία του Παπικινού είναι μια τεράστια παραλία που εκτείνεται αριστερά του Αδάμαντα και κατά μήκος του παραλιακού δρόμου που συνδέει τη ΝΑ Μήλο. Διαθέτει γαλάζια σημαία και είναι οργανωμένη σε κάποια σημεία της. Έχει καφέ, εστιατόρια, γήπεδα beach Volley και ξαπλώστρες, αλλά και πανέμορφη φυσική σκιά, καθώς σε όλο το μήκος της υπάρχουν μεγάλα αλμυρίκια. Η παραλία έχει θέα τον Αδάμαντα, είναι πεντακάθαρη με ρηχά νερά και υπέροχη αμμουδιά. Εξαιτίας του κόλπου της Μήλου η παραλία δεν έχει σχεδόν ποτέ άνεμο και σε συνδυασμό με τα αβαθή νερά είναι κατάλληλη για οικογένειες με μικρά παιδιά.
Θα ήταν από τις καλύτερες παραλίες της Μήλου αν δεν υπήρχε ο δρόμος με αρκετή κίνηση που οδηγεί στη ΝΑ Μήλο σε όλο το μήκος της και θα ήταν και η μεγαλύτερη παραλία της Μήλου, αν στη συνέχειά της δεν υπήρχε το εργοστάσιο της ΔΕΗ και άλλες βιομηχανικές και λιμενικές εγκαταστάσεις που υποβαθμίζουν την ομορφιά της και διακόπτουν την συνέχεια της μέχρι τις Αλυκές.
Με αφετηρία τον Αδάμαντα μπορείτε να κατευθυνθείτε στις περισσότερες παραλίες του νησιού. Οι παραλίες που στερούνται δρόμων με ασφαλτόστρωση, από την Αχιβαδόλιμνη και μετά, είναι οι δυτικές παραλίες Άγιος Ιωάννης και Τριάδες. Αν θέλετε να επισκεφτείτε τις δυτικές παραλίες του νησιού θα πρέπει να διαθέτετε κατάλληλο όχημα γιατί οι δρόμοι είναι αρκετά δύσβατοι.
Παραλία Αγίας Κυριακής (στη δυτική πλευρά)
Η παραλία της Λαγκάδας είναι μια αρκετά μεγάλη παραλία με άμμο, δίπλα στον Αδάμαντα, που μπορεί κανείς να πάει και με τα πόδια, αφού στην ουσία είναι η φυσική συνέχεια του λιμανιού. Αρκεί να συνεχίσει προς τα δεξιά, στο δρόμο που οδηγεί στην κεντρική αποβάθρα του λιμανιού.
Η όμορφη παραλία στην Λαγκάδα έχει ρηχά πεντακάθαρα νερά και φυσική σκιά από αλμυρίκια, είναι οργανωμένη και συνήθως δεν έχει και πολύ κόσμο, καθώς δεν την ανακαλύπτουν πολλοί από τους επισκέπτες της Μήλου. Είναι μια καλή επιλογή για ένα γρήγορο μπάνιο.
Οι βόρειες παραλίες του νησιού, που είναι εκτεθειμένες στο βόρειο άνεμο, σχηματίζουν απότομους βράχους και σε συνδυασμό με το άγριο λείο έδαφος θυμίζουν σεληνιακό τοπίο. Είναι πολύ δύσκολο να κολυμπήσετε στις βόρειες παραλίες του νησιού όταν πνέουν δυνατοί άνεμοι.
Η πιο γνωστή παραλία της Μήλου διεθνώς είναι το Σαρακήνικο, ένα μοναδικό σε ομορφιά μέρος για να απολαύσετε τη θάλασσα και το κολύμπι. Το τοπίο μοιάζει με σεληνιακό, καθώς απουσιάζει κάθε ίχνος βλάστησης και τα ηφαιστειογενή βράχια, από τα οποία έχει σχηματιστεί, έχουν λευκό χρώμα. Το όνομά του το πήρε από τους Σαρακηνούς πειρατές που το χρησιμοποιούσαν ως ορμητήριο. Αν κοιτάξετε προσεκτικά τριγύρω ίσως δείτε και κάποιες δέστρες από τα πλοία τους. Η παραλία, που είναι μια μικρή στενή λουρίδα άμμου με πεντακάθαρα καταγάλανα νερά, ανάμεσα σε ολόλευκους ηφαιστειακούς βράχους, δεν είναι η καλύτερη της Μήλου, αλλά σίγουρα είναι η πιο πολύ φωτογραφημένη, καθώς εντυπωσιάζει τον επισκέπτη το τριγύρω σκηνικό. Η παραλία δεν είναι οργανωμένη.
Βέβαια οι τολμηροί μπορούν να κολυμπήσουν και σε άλλα σημεία στο Σαρακήνικο καθώς τα ολόλευκα βράχια που μπλέκονται με το βαθυγάλανο της θάλασσας και σχηματίζουν μικρούς και μεγαλύτερους όρμους και ακρωτήρια υπάρχουν διάσπαρτα σε μεγάλη έκταση. Σε όσους αρέσει η παρατήρηση του βυθού προτείνουμε να έχουν μαζί τους τον κατάλληλο εξοπλισμό για να απολαύσουν και την ομορφιά του βυθού της περιοχής. Αποφύγετε την επίσκεψη στη συγκεκριμένη παραλία όταν φυσάει δυνατός βόρειος άνεμος.
Φεύγοντας από τα Σαρακήνικο και ακολουθώντας τον βόρειο οδικό άξονα που οδηγεί στα Πολλώνια, συναντάμε αριστερά μας τον παραδοσιακό οικισμό του Μύτακα. Ούτε εδώ λείπουν τα σύρματα και οι ψαρόβαρκες. Ο οικισμός διαθέτει μια όμορφη στενή αμμουδερή παραλία που ανήκει στην σειρά των βόρειων παραλιών της Μήλου, ανάμεσα σε στενά ακρωτήρια και γραφικά ψαροχώρια. Δεν διαθέτει οποιαδήποτε οργάνωση, οπότε και ένα μπουκάλι με νερό πρέπει να το έχετε μαζί σας πριν φτάσετε στην παραλία.
Εδώ έχετε την επιλογή να κολυμπήσετε σε δύο παραλίες: η πρώτη είναι ανάμεσα στα σύρματα και είναι μικρή και στενή και η δεύτερη λίγο πριν τα σπίτια και όπως φτάνετε αριστερά. Η συγκεκριμένη παραλία είναι μεγαλύτερη, έχει κάποια δένδρα για σκιά και διαθέτει ομπρέλες και ξαπλώστρες μαζί με μια μικρή καντίνα.
Η παραλία της Αλογόμαντρας είναι ένα πανέμορφο τοπίο στη βόρεια Μήλο, με πεντακάθαρα νερά, χωρίς καμιά οργάνωση. Σκιά θα βρείτε στα λιγοστά αλμυρίκια αλλά και στα βράχια που υψώνονται πίσω από την παραλία.
Διαθέτει μια αρκετά μεγάλη κλασική αμμώδη παραλία με κάποια αλμυρίκια στο αριστερό της τμήμα και μια προστατευμένη μικρή παραλία με κάθετα βράχια στην πίσω πλευρά της και λωρίδες από βράχια δεξιά κι αριστερά (την Αλογόμαντρα), που θα σας ενθουσιάσει στα σίγουρα που την επιλέξατε για να κολυμπήσετε.
Ελάχιστα πριν τον Παπάφραγκα συναντάμε την Πάχαινα (δίπλα στον ομώνυμο οικισμό), μια διπλή παραλία που έχει μια πλατιά αμμουδιά με κάποια βότσαλα και μερικά αλμυρίκια. Δεν είναι οργανωμένη και συνήθως δεν θα βρείτε πολύ κόσμο. Προτιμήστε την ημέρες που δε θα φυσάει βοριάς.
Από την παραλία αυτή, στη βόρεια Μήλο, βλέπετε απέναντι τα Γλαρονήσια. Ενώ το δεξί τμήμα της παραλίας είναι συνηθισμένο, το αριστερό είναι πιο εξωτικό καθώς βράχια που μπαίνουν μέσα στην θάλασσα σχηματίζουν μικρούς αμμουδερούς απομονωμένους κολπίσκους.
Ο Παπάφραγκας είναι μια από τις παραλίας στη Μήλο που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτείτε και να κολυμπήσετε στα γαλαζοπράσινα νερά της, που μέσα στη σπηλιά είναι πεντακάθαρα. Στην ουσία είναι μια θαλάσσια σπηλιά την οποία στο παρελθόν οι πειρατές την χρησιμοποιούσαν για ορμητήριο. Χιλιάδες χρόνια χρειάστηκαν για να δημιουργήσει η φύση το μοναδικό τοπίο του Παπάφραγκα με τις στενές γλώσσες στεριάς να αντιστέκονται στην διάβρωση και να δημιουργούν κολπίσκους, ανοίγματα, σπηλιές που σε όλα βουίζει το Αιγαίο. Δίπλα στο θαλάσσιο σπήλαιο βρίσκεται ο σημαντικός προϊστορικός οικισμός της Φυλακωπής, που μπορείτε να τον επισκεφτείτε πριν το πρωινό σας μπάνιο, για να τον προλάβετε σίγουρα ανοιχτό.
Το κατέβασμα στην μικρή αμμουδερή παραλία του Παπάφραγκα χρειάζεται προσοχή, αλλά το κολύμπι με τους απότομους βράχους να υψώνονται γύρω σου είναι μοναδική εμπειρία. Φυσικά μην μείνετε μόνο στη μια παραλία. Κολυμπήστε στη σπηλιά και περάστε την για να βγείτε απέξω, αν θέλετε να δείτε και τις διπλανές παραλίες και να εξερευνήστε όλη τη γύρω περιοχή που είναι πανέμορφη. Αφήστε τη φαντασία σας να ταξιδέψει, καθώς το άγριο τοπίο κι οι προστατευμένοι κόλποι της περιοχής υπήρξαν ορμητήρια πειρατών για πολλούς αιώνες.
Η παράδοση θέλει την περιοχή να παίρνει το όνομα της από τον τελευταίο καθολικό παπά που χρησιμοποιούσε τη σπηλιά για να αράζει τη βάρκα του στον προστατευμένο όρμο. Σας προτείνουμε να κολυμπήσετε και στην παραλία ακριβώς πριν το σπήλαιο του Παπάφραγκα και το πάρκινγκ (πριν τη στροφή με το σπίτι στα αριστερά).
Ο κόλπος στα Πολλώνια, στον ομώνυμο οικισμό της Μήλου, στη βόρεια πλευρά του νησιού, προστατεύει την παραλία από τους ανέμους, η οποία είναι αμμώδης, τεράστια και έχει ένα μεγάλο κομμάτι με ξαπλώστρες και ομπρέλες. Είναι μια χαρακτηριστική παραλία για οικογένειες με μικρά παιδιά. υπάρχουν αλμυρίκια.
Μπορείτε να κολυμπήσετε στο οργανωμένο κομμάτι κοντά στον οικισμό ή να διαλέξετε οποιοδήποτε τμήμα της τεράστιας παραλίας που σχηματίζει ο προστατευμένος φυσικός κόλπος στα Πολώνια, μιας και η παραλία διαθέτει αλμυρίκια σε όλο το μήκος της, που προσφέρουν φυσική σκιά. Απλά απλώστε την πετσέτα σας κάτω απ’ ένα αλμυρίκι και βουτήξτε στα πεντακάθαρα νερά. Σε εσάς μένει να επιλέξετε αν θέλετε να έχετε θέα τον οικισμό ή την αντικρινή Κίμωλο.
Η παραλία Τράχηλας είναι η βορειότερη παραλία της Μήλου. Είναι μια παραλία με χοντρά βότσαλα και είναι εντελώς ερημική. Θα σας οδηγήσει στην παραλία ένας πολύ καλός χωματόδρομος που οφείλει την ύπαρξη του στο ορυχείο Περλίτη που βρίσκεται στην ίδια περιοχή. Στην παραλία του Τράχηλα δεν υπάρχουν κανενός είδους τουριστικές υποδομές, ούτε κοντινοί οικισμοί και όσοι μείνουν μέχρι αργά θα δουν ένα από τα ωραιότερα και διαφορετικά ηλιοβασιλέματα στο Αιγαίο.
Από την περιοχή των Πολλωνίων μπορείτε να κατευθυνθείτε στις ανατολικές ακτές του νησιού. Εκεί οι περισσότερες παραλίες (όπως τα Τρία Πηγάδια) δεν είναι οργανωμένες τουριστικά και οι περισσότερες ακτές έχουν βότσαλα.
Για να φτάσετε στις δυτικές παραλίες της Μήλου θα πρέπει να οργανωθείτε και να διαθέτετε ειδικό μεταφορικό μέσο για να αντιμετωπίσετε τους δύσβατους δρόμους. Το άγριο και παράξενο τοπίο είναι χαρακτηριστικό των δυτικών ακτών.
Όπως σχεδόν όλες οι παραλίες στη δυτική Μήλο, έτσι και τα Αγκάθια είναι δυσπρόσιτα από στεριά, με άσχημο χωματόδρομο, που όμως αξίζει τον κόπο, ειδικά αν δεν έχετε τη δυνατότητα να την επισκεφτείτε με σκάφος μέσω θαλάσσης. Γαλαζοπράσινα νερά, μια μεγάλη και φαρδιά αμμουδιά περιμένουν να σας ανταμείψουν για το κόπο σας. Σας προτείνουμε να την επισκεφτείτε μέρες που δεν φυσάει δυτικός άνεμος.
Οι Τριάδες είναι τρεις μεγάλες παραλίες η μια δίπλα στην άλλη, με τις θαυμάσιες θαλάσσιες σπηλιές και με κοινά χαρακτηριστικά τη ψιλή άμμο και τα πεντακάθαρα νερά. Βρίσκεται στις δυτικές ακτές της Μήλου και αν δεν τις επισκεφτείτε δια θαλάσσης θα σας κουράσει ο χωματόδρομος. Αξίζει τον κόπο παρόλα αυτά.
Το Αμμουδαράκι είναι μια παραλία με πανέμορφη ξανθιά άμμο και διαφανή γαλαζοπράσινα νερά, που σε συνδυασμό με τα βράχια συνθέτουν ένα μοναδικό τοπίο. Για να φτάσετε εκεί, περνάτε από την Αγία Μαρίνα και το μοναστήρι του Άγιου Ιωάννη του Σιδεριανού και στρίβοντας δεξιά ακολουθείτε τον χωματόδρομο.
Όπως και οι Τριάδες έτσι και ο Άγιος Ιωάννης αποτελείται από 3 παραλίες. Οι δύο από αυτές είναι εύκολα προσβάσιμες, η τρίτη θα σας δυσκολέψει λίγο, αλλά αξίζει. Το όνομά τους το πήραν από το Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Σιδεριανού, που βρίσκεται πολύ κοντά. Ο δρόμος είναι χωμάτινος αλλά με το αυτοκίνητο δεν θα έχετε πρόβλημα να φτάσετε μέχρι την παραλία. Η παραλία δεν είναι οργανωμένη και συνήθως έχει λίγο κόσμο. Την προτιμάνε για ελεύθερο κάμπινγκ.
Στη δυτική πλευρά της Μήλου και προς τα νότια βρίσκεται η σπηλιά της Συκιάς. Η πρόσβαση γίνεται αποκλειστικά από τη θάλασσα. Αν το σκάφος σας είναι μικρό μπορείτε να μπείτε μέσα, αλλιώς θα χρειαστεί να δέσετε απέξω και να κολυμπήσετε.
Πριν πολλά χρόνια η σπηλιά είχε οροφή που έπεσε προφανώς από κάποιο σεισμό. Την ονομασία της, τη πήρε από μία συκιά που βρίσκεται κοντά στο άνοιγμα της οροφής. Θα βρείτε σχεδόν πάντα κόσμο, καθώς τα τουριστικά σκάφη κάνουν συχνά δρομολόγια και στάσεις για μπάνιο.
Στην νότια πλευρά του νησιού θα συναντήσετε ακόμα μερικές πανέμορφες παραλίες του νησιού. Λόγω των απότομων βράχων προστατεύονται από τα μελτέμια του Αυγούστου και τους βόρειους ανέμους. Η φυσική αυτή προστασία επιτρέπει στις παραλίες αυτές να διατηρούν θαυμάσια άμμο. Οι περισσότερες από αυτές τις παραλίες είναι οργανωμένες σε μεγάλη έκταση. Από τις πιο γνωστές παραλίες του νησιού είναι:
Ο Γέροντας είναι η πιο γραφική παραλία της νότιας πλευράς, με σκούρα άμμο, καταγάλανα νερά και ονειρικό τοπίο. Είναι προσβάσιμη με το αυτοκίνητο, αλλά καλύτερα να την επισκεφτείτε μέσω θαλάσσης, αν αυτό είναι δυνατόν. Αν όμως πάτε με αυτοκίνητο, ο δρόμος είναι μεν χωματόδρομός αλλά σε καλή κατάσταση. Θα χρειαστεί να περάσετε μέσα από το λατομείο της περιοχής με τα πόδια, το οποίο προσθέτει άλλα 10 λεπτά στη διαδρομή σας.
Όταν φτάσετε στην παραλία το σίγουρο είναι ότι θα σας ανταμείψει το τοπίο. Ένας μικρός κόλπος με ψιλά άσπρα βράχια τριγύρω και μια φυσική γέφυρα που ενώνει θάλασσα και στεριά στα δεξιά της, θα σας εντυπωσιάσουν και σίγουρα θα αποτελέσουν μέρος του φωτογραφικού σας άλμπουμ. Αν και απομακρυσμένη παραλία κατά την περίοδο του Αυγούστου συγκεντρώνει αρκετό κόσμο. Σκιά θα βρείτε μόνο το πρωί. Η παραλία του Γέροντα δεν είναι οργανωμένη.
Ο Κήπος είναι μια νότια παραλία και η πιο απομακρυσμένη ασφαλτοστρωμένη διαδρομή στην Μήλο. Από το μικρό λιμανάκι στην παραλία στον Κήπο φεύγουν καραβάκια για εκδρομές στις νότιες παραλίες της Μήλου που δεν είναι προσβάσιμες οδικώς, όπως το Κλέφτικο ή τον Γέροντα. Η γύρω περιοχή είναι ερημική αλλά στην παραλία στον Κήπο υπάρχει ταβέρνα για τα απαραίτητα.
Η παραλία του Προβατά είναι από τις πιο οργανωμένες και τουριστική στη νότια πλευρά της Μήλου. Είναι η πιο κοντινή στον Αδάμαντα νότια παραλία της Μήλου (απέχει 7 χλμ.). Ο Προβατάς διαθέτει μια αρκετά μεγάλη παραλία με χρυσοκόκκινη άμμο και σχετικά ρηχά νερά, κατάλληλη για μικρά παιδιά. Είναι πλήρως οργανωμένη και το τελευταίο διάστημα κερδίζει όλο και περισσότερο την προτίμηση των επισκεπτών της Μήλου. Η πρόσβαση γίνεται από τον ασφαλτοστρωμένο δρόμο χωρίς καμία δυσκολία. Τους καλοκαιρινούς μήνες υπάρχει και η τοπική συγκοινωνία από τον Αδάμαντα για να φτάσετε στην συγκεκριμένη παραλία. Στον οικισμό, που είναι χτισμένος γύρω από την παραλία, θα βρείτε ψαροταβέρνες για να γευτείτε το φρέσκο ψάρι της περιοχής, αλλά και αρκετά δωμάτια για να μείνετε αν αναζητάτε κάτι πιο ήσυχο από τον Αδάμαντα.
Η Φυριπλάκα είναι ένα εντυπωσιακό ηφαιστειακό τοπίο στη νότια Μήλο. Είναι μια αρκετά μεγάλη παραλία που κόβεται στη μέση από ένα μεγάλο βράχο (πλάκα) που έχει αποκολληθεί από το βουνό. Η παραλία έχει ρηχά αλλά πεντακάθαρα νερά και λευκή άμμο. Καλό είναι να την αποφύγετε τις ημέρες που φυσάνε νότιοι άνεμοι.
Είναι οργανωμένη παραλία με ξαπλώστρες και beach Bar, αλλά και με πολλές μικρότερες παραλίες με άμμο, βότσαλα και μικρούς κολπίσκους με βράχια για τους πιο μοναχικούς. Το πρώτο κομμάτι της παραλίας είναι αυτό όπου θα βρείτε το beach bar και της ξαπλώστρες. Στο δεύτερο κομμάτι πιθανότατα να είστε μόνοι σας ή με παρέα κάποιο τροχόσπιτο που έχει φτάσει από την άλλη πλευρά της παραλίας.
Στην παραλία στη Φυριπλάκα σας οδηγεί ένας βατός χωματόδρομος, που έχει ανοιχτεί χάρη στα ορυχεία της περιοχής, μιας και η παραλία στη Φυριπλάκα δεν είναι ανεπτυγμένη τουριστικά και έχει έλλειψη άλλων υποδομών. Στη περιοχή της Φυριπλάκας υπάρχει η οργανωμένη παραλία, το Πορτοκάλι, που είναι από τις πιο κοσμοπολίτικες παραλίες του νησιού. Μπορείτε να επισκεφτείτε και το Τσιγκράδο που είναι ακριβώς δίπλα στη Φυριπλάκα.
Το Τσιγκράδο είναι μια εντυπωσιακή παραλία με κάτασπρη ψιλή άμμο και γαλαζοπράσινα καθάρια νερά, στο βάθος ενός κόλπου με άγριους ψηλούς βράχους. Βρίσκεται στην νότια πλευρά της Μήλου ανάμεσα στις παραλίες της Φυριπλάκας και του Γέρακα.
Στην παραλία δεν θα βρείτε ομπρέλες αλλά ούτε κάποια καντίνα, εκτός από την εντυπωσιακή φύση, οπότε φροντίστε για τα απαραίτητα πριν φτάσετε εκεί, γιατί μετά δεν θα θέλετε να φύγετε. Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση να τα προμηθευτείτε από τη γειτονική Φυριπλάκα.
Στην παραλία θα φτάσετε ακλουθώντας το δρόμο για τη Φυριπλάκα και λίγο πριν φτάσετε θα κάνετε αριστερά σε έναν χωματόδρομο. Στο τέλος του δρόμου σας περιμένει το μονοπάτι που θα σας βγάλει στο Τσιγκράδο. Μην φοβηθείτε να το κατεβείτε, αν και φαίνεται απότομο επειδή είναι μια τεράστια πλαγιά ενός αμμόλοφου, δεν είναι τόσο δύσκολο και σίγουρα αξίζει τον κόπο. Προτιμήστε το Τσιγκράδο όταν φυσάει βόρειος άνεμος.
Η παραλία της Αγίας Κυριακής είναι από τις δημοφιλής παραλίες της Μήλου. Βρίσκεται σε απόσταση 8 χλμ. από τον Αδάμαντα και στη ΝΑ πλευρά της Μήλου.
Η παραλία είναι οργανωμένη, διαθέτει ομπρέλες με ξαπλώστρες καθώς και ένα πλήρως εξοπλισμένο beach bar. Ιδανική παραλία για θαλάσσια σπορ, αλλά και για οικογένειες με μικρά παιδιά. Η παραλία της Αγίας Κυριακής έχει χοντρή άμμο και λευκά βότσαλα κατά το μεγαλύτερο μέρος της ακτή της.
Άλλες κοντινές παραλίες όπου μπορείτε να πάτε με κανό είναι η Ψαροβολάδα και ο Κάλαμος. Ο δρόμος είναι χωματόδρομος αλλά αρκετά καλός. Δώστε προσοχή ώστε να δείτε την πινακίδα μετά τα Ζεφύρια.
Η παραλία στο Παλιοχώρι είναι από τις πιο δημοφιλείς στη Μήλο, που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτείτε για να κολυμπήσετε. Θα φτάσετε εκεί περνώντας από τα Ζεφύρια και ακολουθώντας τον ασφαλτόδρομο, είτε με το δικό σας αμάξι είτε με την τοπική συγκοινωνία. Είναι μια τεράστια παραλία (εκτείνεται σχεδόν σε απόσταση 2 χλμ.) με χοντρή άμμο και βότσαλα, περιτριγυρισμένη από πολύχρωμα βράχια. Μπροστά σας απλώνεται το Κρητικό πέλαγος και τα πεντακάθαρα και βαθιά νερά της παραλίας.
Χωρίζετε σε τρείς μικρότερες παραλίες από τεράστια ηφαιστειακά βράχια σε διάφορες αποχρώσεις του κόκκινου. Στην πρώτη παραλία, που είναι πλήρως οργανωμένη, θα βρείτε τα πάντα, και ένα beach bar με μοναδική θέα, το Deep Blue.
Αλλά και στα επόμενα κομμάτια της παραλίας (τα σχετικά πιο απομονωμένα, για περισσότερη ησυχία) υπάρχουν ομπρέλες και ξαπλώστρες, εναρμονισμένες στο τοπίο. Στο Παλιοχώρι υπάρχουν θερμές πηγές και η ηφαιστειακή φύση του είναι έντονη στα γύρω βράχια.
Πριν φτάσετε στο Παλιοχώρι, δεξιά σας, θα δείτε μια μεγάλη πύλη με την ονομασία Deep Blue. Είναι ένα καφέ- εστιατόριο χτισμένο, κυριολεκτικά πάνω στο βράχο, πάνω σε μια από τις ωραιότερες παραλίες της Μήλου. Το μαγαζί είναι ανοιχτό από τις 11 το μεσημέρι μέχρι τις 5 το πρωί και διαθέτει ένα τεράστιο πάρκινγκ. Κατεβαίνοντας τα σκαλοπάτια μέσα από το Deep Blue θα βρεθείτε στην όμορφη παραλία του. Μια στενή λουρίδα άμμου περικυκλωμένη από πολύχρωμα ηφαιστειακά βράχια. Στην παραλία υπάρχουν ξαπλώστρες και ένα μικρό beach bar, αλλά είναι προτιμότερο να ανέβετε ψηλά αν θέλετε να απολαύσετε το ποτό η τον καφέ σας με θέα την παραλία και το κρητικό πέλαγος.
Επίλογος
Η Μήλος είναι ένα γεωλογικό και ιστορικό μουσείο, μια ποικιλία γεωτόπων. Το Κυκλαδονήσι με τα φαράγγια και τις θαλασσοσπηλιές του, κοντά στη Φαλακωπή, τα σύρματα του Παπάφραγκα, του Κάπρου, του Κερμαριού, της Συκιάς, με τις Αρκούδες στην είσοδο του λιμανιού, με τις σελίδες της τραγικής ιστορίας του και της πολιτισμικής προσφοράς του. Με την ηφαιστειακή λάβα, όπως τη δούλεψε αιώνες πολλούς το κύμα. Τα Γλαρονήσια, τον ηφαιστειακό σχηματισμό με τις δέσμες κατακόρυφων πολυγωνικών δοκών του βαλσατικού δακίτη. Με τη Χιβαδολίμνη και το Ριβάρι, τις δυο λιμνοθάλασσες-καταφύγιο, σταθμός των υδρόβιων μεταναστευτικών πουλιών στα μεγάλα τους ταξίδια από την Ευρώπη στην Αφρική. Με τις εξαίσιες πτυχώσεις που σχηματίζονται στις ακτές από το αέναο παιχνίδισμα του κύματος με την άμμο. Το Κλέφτικο με τις πάλλευκες κρεμαστές αμμουδιές να ορθοτομούν το χώρο και να εκστασιάζουν το μάτι για ώρες. Η Μήλος, το νησί των λατομείων, των ορυχείων, των αλυκών και των γεωθερμικών ρευστών, που από τη λίθινη εποχή ως τα σήμερα προσφέρει τον ορυκτό της πλούτο για να κατασκευαστούν σκληρά υλικά και πρώτες ύλες χρήσιμες στη βιομηχανία. Η Μήλος, με τις ιαματικές πηγές της, στον Αδάμαντα και στην Αλυκή, που είναι ξακουστές για τις θεραπευτικές ιδιότητες που έχουν. Από τον ολοπράσινο Χάλακα ως την καψαλισμένη Μεσαχώρα, από τις Αλυκές ως τη γδαρμένη γη πέρα στα Πολώνια, από τη μαγευτική σπηλιά της Συκιάς ως το Πολονήσι, από τα Νύχια ως τη Φαλακωπή, από το Κλέφτικο ως τα Γλαρονήσια αυτή είναι η Μήλος, το νησί των εκπλήξεων με την απέραντη ομορφιά.