Τριχωνίδα (95.840)
Είναι η μεγαλύτερη λίμνη της Ελλάδας. Βρίσκεται στο νότιο τμήμα του νομού Αιτωλοακαρνανίας, 6 χλμ. ΝΑ του Αγρινίου, ανάμεσα στα βουνά Παναιτωλικό και Αράκυνθο, και δέχεται τα νερά από τα υδάτινα ρεύματα αυτών των βουνών, όπως και η γειτονική της Λυσιμαχία, από την οποία την χωρίζει μία λωρίδα γης πλάτους 2 χλμ. Τα πλεονάζοντα νερά της Τριχωνίδας διοχετεύονται με διώρυγα στην Λυσιμαχία και από κει με διώρυγα στον Αχελώο ποταμό. Έχει σχήμα επίμηκες και τοξοειδές και χαμηλές όχθες. Η επιφάνειά της έχει έκταση 96 τετ. χλμ., είναι η πρώτη σε μέγεθος λίμνη της χώρας με μέση στάθμη 18 μέτρα. Έχει μήκος 20 χλμ., μέγιστο πλάτος περίπου 6 χλμ., στο μέσο της και μέγιστο βάθος 40 μέτρα. Το μεγαλύτερο βάθος της φτάνει τα 57 μέτρα περίπου. Η περίμετρός της είναι 51 χλμ. Πέρα από την φυσική της ομορφιά η περιοχή διαθέτει και μεγάλη βιοποικιλότητα. Η Τριχωνίδα αποτελεί μία από τις λίγες περιοχές της Ελλάδας που συναντάται η Βίδρα. Η λίμνη διαθέτει ιδιαίτερα πλούσια ορνιθοπανίδα καθώς έχουν παρατηρηθεί σε αυτή περισσότερα από 200 είδη πουλιών μερικά από τα οποία ιδιαίτερα σπάνια όπως ο πορφυροτσικνιάς. Η Τριχωνίδα φιλοξενεί επίσης 25 είδη ψαριών, 11 από τα οποία είναι ενδημικά στην Ελλάδα. Ένα είδος ψαριού, που απαντάται μόνον στην λίμνη Τριχωνίδα είναι και ο Νανογωβιός. Πρόκειται για μικρό ψάρι, το οποίο έχει μήκος κοντά στα πέντε εκατοστά, και ζει στα νερά της παραλίας. Στις όχθες της λίμνης υπάρχουν πανέμορφα δάση από πλατάνια, λεύκες, ιτιές και πικροδάφνες. Η Τριχωνίδα ανήκει στις περιοχές Natura 2000, και είναι αυτή τη στιγμή η καθαρότερη λίμνη της Ελλάδας.
Βόλβη (70.353)
Βρίσκεται στον νομό Θεσσαλονίκης, στη λεκάνη της Μυγδονίας, στην επαρχία Λαγκαδά. Βρίσκεται ανατολικά από την λίμνη Κορώνεια και από την βόρεια πλευρά της περνάει η Εγνατία οδός. Στα ανατολικά της βρίσκονται τα στενά της Ρεντίνας ή αλλιώς Μακεδονικά Τέμπη. Η Βόλβη είναι η δεύτερη μεγαλύτερη λίμνη της Ελλάδας με έκταση περίπου 70 τετρ. χλμ. και μέγιστο βάθος 20 μέτρα. Πριν από εκατομμύρια χρόνια, η Λίμνη Βόλβη μαζί με την λίμνη Κορώνεια και όλη τη λεκάνη της Μυγδονίας, αποτελούσαν μία μεγάλη λίμνη. Οι γειτονικές αυτές λίμνες είναι ότι απέμεινε από τότε. Σύμφωνα με τη μυθολογική παράδοση Βόλβη ήταν το όνομα νύμφης η οποία με τον Ηρακλή απέκτησαν έναν γιό τον Όλινθο. Απ' αυτή πήρε το όνομά της η λίμνη Βόλβη. Η λίμνη Βόλβη διαθέτει πλούσια ιχθυοπανίδα της περιλαμβάνει 24 είδη ψαριών ανάμεσά τους το ψάρι λιπαριά που είναι ενδημικό της λίμνης και δεν συναντάται σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου. Επίσης ιδιαίτερα σπάνια είναι τα ψάρια γκελάρτσα και λακόψαρο ή τυλινάρι. Η λίμνη Βόλβη είναι ένας από τους 11 ελληνικούς υγροτόπους που προστατεύονται από τη Συνθήκη Ramsar.
Βεγορίτιδα (54.310)
Γνωστή και ως λίμνη Οστρόβου έχει έναν υπερτοπικό χαρακτήρα, καθώς διοικητικά ανήκει στους νομούς Πέλλας και Φλώρινας και στους Δήμους Αμυνταίου, Φιλώτα και Βεγορίτιδας. Περιβάλλεται από τα όρη Βέρνο, Βόρας και Βέρμιο και αποτελεί το χαμηλότερο σημείο του συμπλέγματος των λιμνών Ζάζαρης, Χειμαδίτισας και Πετρών, των οποίων δέχεται τα νερά μέσα από σύστημα διωρύγων και σήραγγας. Κοντά της βρίσκονται το χωριό Άρνισσα και η πόλη Αμύνταιο. Έχει έκταση 54,31 τετρ. χλμ., μέγιστο μήκος 14,8 χλμ., μέγιστο πλάτος 6,9 χλμ., μέγιστο βάθος 70 μ. και βρίσκεται σε υψόμετρο 540 μέτρων. Μαζί με τις άλλες λίμνες της περιοχής αποτέλεσε σημαντικό παραγωγικό πυρήνα, γύρω από τον οποίο αναπτύχθηκαν οικισμοί από την πρώιμη αρχαιότητα. Αυτό τεκμηριώνεται από τυχαία, επιφανειακά ευρήματα αν και μέχρι στιγμής δεν έχει προωθηθεί συστηματική αρχαιολογική έρευνα. Πέρα από τη στενά παραγωγική της σημασία αποτελούσε και εξακολουθεί να αποτελεί ένα τόπο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους που προσήλκυε έναν σημαντικό αριθμό επισκεπτών, αποκτώντας με τον τρόπο αυτό μια νέα παραγωγική σημασία σε ένα δεύτερο επίπεδο. Οι απόκρημνες όχθες της αποτελούν ιδανικό καταφύγιο για πλήθος άγριων πουλιών, όπως οι ασπροπάπηδες, οι αετογερακίνες, καθώς και για το παγκοσμίως απειλούμενο κιρκινέζι και έχει χαρακτηρισθεί ως Περιοχή Κοινοτικού Ενδιαφέροντος στο Ευρωπαϊκό Οικολογικό Δίκτυο Natura 2000. Η λίμνη αποτελεί ιδανικό ψαρότοπο με συνηθέστερα είδη το γριβάδι, τον κορήγονο, τις τούρνες, τις πλατίκες, τους γουλιανούς και τα τσιρόνια.
Βιστονίδα (45.030)
Είναι λιμνοθάλασσα, της Ελλάδας, στα σύνορα μεταξύ νομού Ξάνθης και Ροδόπης και ο υγροβιότοπός της προστατεύεται από τη σύμβαση Ραμσάρ. Η ονομασία της προέρχεται από την αρχαία ονομασία της περιοχής, αλλά και πόλης της Βιστονίας, ή Βιστωνίας, που ίδρυσε ο μυθικός Βίστων, όπου διέμεναν οι Βίστονες. Επί τουρκοκρατίας έφερε την ονομασία Μπουρού-Γκιόλ, ή Μπουρού Γκιούλ. Είναι η τέταρτη μεγαλύτερη λίμνη της Ελλάδας, συνολικής έκτασης 45 τ. χλμ. με μέγιστο μήκος 12,5 χλμ. και μέγιστο πλάτος 7 χλμ. Στη λίμνη αυτή εκβάλουν τρεις μικροί ποταμοί που την τροφοδοτούν με νερό. Το μέσο βάθος υπολογίζεται στα 4 μέτρα. Η λίμνη συνδέεται με την θάλασσα, τον Βιστωνικό Κόλπο, (ή Πόρτο Λάγους), μέσω στενών καναλιών και λόγω του θαλασσινού νερού που εισέρχεται στην λίμνη το νερό της παρουσιάζει μεταβολές αλατότητας. Τα αβαθή ύδατά της προσφέρονται για ιχθυοτροφικές δραστηριότητες, με την εκμετάλλευση των μετακινήσεων των ψαριών από και προς το εσωτερικό της κυρίως για πολλαπλασιασμό. Έτσι πέριξ των καναλιών σύνδεσης της λίμνης με τη θάλασσα έχουν αναπτυχθεί σπουδαίες παραλίμνιες ιχθυοτροφικές δραστηριότητες με ιστορικές καταβολές, από τους κατοίκους της περιοχής. Η λίμνη περιβάλλεται από καλαμιώνες (phragmites), έχει ζώνες αρμυρικιών (tamarix sp.), αλίπεδα, παραποτάμια δάση καθώς και λίμνες με γλυκό νερό και υγρά λιβάδια. Στη λίμνη έχουν καταγραφεί 227 είδη πουλιών μερικά από τα οποία ιδιαίτερα σπάνια όπως το κεφαλούδι, η λαγγόνα και η νανόχηνα. Η Ελλάδα μετά την επικύρωση της συνθήκης Ραμσάρ, περιέλαβε τον υδροβιότοπο της Βιστονίδας στον κατάλογο δίκτυο Natura 2000, των προστατευομένων οικοτόπων και υγροβιότοπων της χώρας μαζί με τα είδη χλωρίδας και πανίδας αυτών.
Κορώνεια (42.823)
Γνωστή και ως Λίμνη Λαγκαδά, βρίσκεται στο νομό Θεσσαλονίκης, στην λεκάνη της Μυγδονίας, στην επαρχία Λαγκαδά. Ονομάζεται και λίμνη Αγίου Βασιλείου (από το ομώνυμο χωριό). Βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα ανατολικά από τη Θεσσαλονίκη και από την βόρεια πλευρά της περνάει η Εγνατία οδός. Η λίμνη τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζει έντονα προβλήματα αποξήρανσης. Πριν αρχίσει να έχει σοβαρές απώλειες υδάτων καταλάμβανε έκταση 42,5 τ. χλμ και ήταν η 5η μεγαλύτερη λίμνη της Ελλάδας σε έκταση. Εκατομμύρια χρόνια πριν, η Λίμνη Κορώνεια μαζί με τη λίμνη Βόλβη και όλη τη λεκάνη της Μυγδονίας, αποτελούσαν μία μεγάλη λίμνη. Σταδιακά η έκταση της συνεχώς μικραίνει, και η απόσταση της Κορώνειας από τη λίμνη Βόλβη συνεχώς μεγάλωνε με αποτέλεσμα να διαμορφωθούν οι δύο λίμνες στην μορφή που έχουν σήμερα. Τη δεκαετία του 1950 ήταν από τις πιο παραγωγικές λίμνες της Ελλάδας σε αλιεύματα. Τη δεκαετία του 1970 είχε έκταση 45.000 στρέμματα και μέσο βάθος 5 μέτρα. Στις αρχές της δεκαετίας του νέου αιώνα η έκτασή της είχε μειωθεί σε 10.000 στρέμματα και μέσο βάθος 0,5-1 μέτρο. Η τελευταία εμφάνιση ψαριών έγινε το 1995. Το καλοκαίρι του 1999 η λίμνη ήταν πλέον εντελώς αποξηραμένη. Τα επόμενα χρόνια πήρε κάποια ποσότητα νερού. Το καλοκαίρι του 2007, 30.000 πουλιά πέθαναν και το 2008 αποξηράνθηκε για μια ακόμη φορά. Σήμερα κανένα αποδημητικό πουλί δεν έρχεται στην λίμνη, προτιμώντας την λίμνη Βόλβη, που όμως η εκεί τροφή δεν επαρκεί για τόσο μεγάλο αριθμό αποδημητικών πουλιών. Η ελπίδα για την αναβίωση της λίμνης δεν έχει παρέλθει. Στόχος είναι να συγκεντρωθεί εκ νέου νερό την λίμνη που θα φτάνει τα 4 μέτρα, αφού οι δύο χείμαρροι στο Σχολάρι και στα Λαγκαδίκια μπορούν να φέρουν το νερό της βροχής.
Μεγάλη Πρέσπα (39.400) και Μικρή Πρέσπα (38.688)
Οι Πρέσπες είναι δύο λίμνες στο βορειοδυτικό άκρο της Ελλάδας. Η Μεγάλη Πρέσπα χωρίζεται ανάμεσα στην Ελλάδα, την Π.Γ.Δ.Μ., και την Αλβανία. Η Μικρή Πρέσπα βρίσκεται κυρίως στη Ελλάδα, ενώ ένα μικρό τμήμα στα δυτικά της ανήκει στην Αλβανία. Η λεκάνη των Πρεσπών σχηματίστηκε από τεκτονικές υφέσεις πιθανότατα κατά τη διάρκεια της Τριτογενούς γεωλογικής εποχής (1-70 εκατομμύρια χρόνια πριν). Αρχικά δημιουργήθηκε μια μόνο λίμνη, η Πρέσπα, στη συνέχεια όμως κατά τις τελευταίες δεκάδες χιλιάδες χρόνια, οι εναποθέσεις του ρυακιού που διέρχεται από την Κοιλάδα του Αγίου Γερμανού σε συνδυασμό με τη δράση των νερών της λίμνης, δημιούργησαν σιγά-σιγά μια αμμώδη λωρίδα γης που διαχώρισε ένα ρηχό βραχίονα της Πρέσπας, δημιουργώντας τη λίμνη Μικρή Πρέσπα (38.688). Έτσι, οι δύο λίμνες διαχωρίζονται από μια αβαθή λωρίδα αμμώδους γης, μήκους περίπου 4 χλμ. και πλάτους 200-1000 μ. Ο εθνικός δρυμός Πρεσπών δημιουργήθηκε το 1974. Προστατεύεται από ελληνικές, ευρωπαϊκές καθώς και διεθνείς συμβάσεις, ενώ η λίμνη μικρή Πρέσπα προστατεύεται και από τη συνθήκη Ραμσάρ ως μοναδικός υγροβιότοπος. Το 1991 δημιουργήθηκε η Εταιρία Προστασίας Πρεσπών με τη βοήθεια της WWF που στήριξε τις προσπάθειες του τοπικού πληθυσμού να αναδείξουν και να προστατέψουν το φυσικό πλούτο της περιοχής τους. Στις Πρέσπες μπορούμε να βρούμε περισσότερα από 1500 είδη φυτών και μια συστάδα υπεραιωνόβιων βουνοκυπάρισσων. Όσον αφορά την πτηνοπανίδα σημαντικότερη θεωρείται η παρουσία των πελεκάνων και συγκεκριμένα του αργυροπελεκάνου που θεωρείται αρκετά σπάνιο είδος παγκοσμίως. Το μικρό νησί της λίμνης Μικρή Πρέσπα, ο Άγιος Αχίλλειος είναι εδώ και χρόνια το κέντρο των εκδηλώσεων «Πρέσπεια» με σημαντικές συναυλίες. Αρχικά η προσέλευση του κόσμου στο νησί γινόταν με βάρκες και τη βοήθεια του στρατού, τα τελευταία όμως χρόνια έχει δημιουργηθεί γέφυρα και η προσέλευση είναι ευκολότερη. Φυσικά η γέφυρα είναι σημαντικότερη για τους ίδιους τους κατοίκους του νησιού που πλέον δεν νιώθουν αποκομμένοι από τον υπόλοιπο νομό μια και η πρόσβαση με βάρκα το χειμώνα ήταν ιδιαίτερα δύσκολη. Στο νησί του Αγίου Αχίλλειου υπάρχουν αρχαιολογικά καθώς και βυζαντινά και μεταβυζαντινά μνημεία με σημαντικότερη τη βασιλική εκκλησία του 10ου αιώνα.
Ορεστιάδα (Καστοριάς) (28.655)
Μαγική, ονειρική, ειδυλλιακή, μυστηριώδης, ανεξάντλητη. Τα επίθετα δεν έχουν τέλος όταν προσπαθείς να περιγράψεις την Ορεστιάδα. Η ομορφότερη λίμνη της Ελλάδας και μία από τις πιο όμορφες των Βαλκανίων, θα σας γοητεύσει με χίλιους τρόπους, αλλάζοντας από τη μια στιγμή στην άλλη χρώματα, διάθεση και αντικατοπτρισμούς μπροστά στα μάτια σας. Και φυσικά θα μονοπωλήσει τις ώρες και τις μέρες σας στην Καστοριά.
Παμβώτιδας (Ιωαννίνων) (19.470)
Γνωστή και ως λίμνη των Ιωαννίνων, βρίσκεται σε ύψος 470 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας. Έχει μήκος 7,5 περίπου χλμ., πλάτος 1,5-5 χλμ., μέσο βάθος 4-5 μέτρα, μέγιστο βάθος 11 μέτρα και επιφάνεια 22,8 τετρ. χλμ. Συνδέεται με τους θρύλους της Κυρά-Φροσύνης και του Ντουραχάν. Οι όχθες της είναι πυκνόφυτες και τα βουνά της Ηπείρου να καθρεφτίζονται στα νερά της. Χρονολογείται από το 10.000 π.Χ. και αν και στο παρελθόν η στάθμη της είχε μειωθεί αξιοσημείωτα, σήμερα αποτελεί ένα ζωντανό κομμάτι της χλωρίδας και πανίδας της περιοχής.
Υλίκη (19.118) και Παραλίμνη (10.930)
Πήρε το όνομά της από την Αρχαία Βοιωτική πόλη Ύλη (ή Υλαι). Η επιφάνεια της Υλίκης είναι περίπου 10-12 χιλιάδες στρέμματα και μέγιστο βάθος 39 μ. Η Παραλίμνη έχει μήκος 8 χιλιόμετρα, πλάτος 1 χλμ. περίπου και η στάθμη της μπορεί να φθάσει τα 11 μέτρα. Η Παραλίμνη είναι κατά 33 μέτρα πιο χαμηλά από την Υλίκη. Πριν την αποξήρανση της Κωπαΐδας τα νερά της Υλίκης προέρχονταν αφενός από τις υπόγειες καταβόθρες της Κωπαΐδας λίμνης αφετέρου από το ρέμα Καναβούρι και το ρέμα του Ιωμενού που ερχόταν από τον κάμπο των Θηβών και από τα γύρω ρέματα του Ακραιφνίου. Η Παραλίμνη έπαιρνε όπως και τώρα το νερό από υπόγειες καταβόθρες της Υλίκης, και από τα γειτονικά ρέματα. Σήμερα, εκτός από τις καταβόθρες, έχει κατασκευαστεί διώρυγα 2,5 χιλ. περίπου που συνδέει την Υλίκη με την Παραλίμνη μέσω της οποίας διοχετεύονται τα νερά της Υλίκης όταν αυτά υπερβούν μια ορισμένη στάθμη. Τέλος, με την σήραγγα της Ανθηδόνας, μήκους 800 μ., που έχει ανοιχθεί στον ΒΑ μυχό της Παραλίμνης διοχετεύονται τα νερά προς τον ευβοϊκό κόλπο. Από τις σχετικές μετρήσεις της Εταιρίας Κωπαΐδας πληροφορούμαστε ότι στην Υλίκη εισρέουν κάθε χρόνο κατά μέσον όρο 460 εκατομ. κυβικά μέτρα νερού. Από αυτά τα 220 εκατομ. κυβικά εισρέουν στην Παραλίμνη από την διώρυγα και τα 80 εκατομ. από τις υπόγειες καταβόθρες της Υλίκης. Οι δύο λίμνες με τις φυσικές αντιπλημμυρικές ιδιότητες που διαθέτουν, συγκεντρώνουν τους τεράστιους όγκους νερού που έρχονται από τα βουνά της Βοιωτίας και της Φωκίδας (Παρνασσό, Ελικώνα κλπ.), κυρίως μέσω του βοιωτικού Κηφισού και του Μέλανα, προστατεύοντας έτσι από πλημμύρες και καταστροφές χωριά, οικισμούς και, βέβαια, χιλιάδες στρέμματα καλλιεργούμενης γης. Εκτός από την προστασία, επενεργούν ευεργετικά στο κλίμα της περιοχής δημιουργώντας καλές συνθήκες για την καλλιέργεια αλλά και για την προστασία των αγροτικών προϊόντων. Είναι γεγονός ότι, σπάνια γίνονται ζημιές από καύσωνες, παγετούς ή χαλαζοπτώσεις σε καλλιεργημένες εκτάσεις που βρίσκονται γύρω από την Υλίκη και την Παραλίμνη. Οι ειδικοί επιστήμονες του Ελληνικού Κέντρου Βιοτόπων και Υγροτόπων λένε ότι, οι λίμνες, από τη μια μεριά, απορροφούν το διοξείδιο του άνθρακα που εμφανίζεται στην ατμόσφαιρα, όπως επίσης και την ηλιακή ακτινοβολία, συντηρώντας έτσι «τροφικά πλέγματα» απαραίτητα για τη ζωή και την εξέλιξη πολλών μικροοργανισμών (μικρών ζώων, πουλιών, ψαριών κτλ.) και από την άλλη αντιστέκονται στην αλάτωση των υπογείων υδάτων της περιοχής, γεγονός που προσδίδει στις δύο λίμνες μεγάλη αρδευτική και υδρευτική αξία.
Δοϊράνη (15.350)
Βρίσκεται στα σύνορα μεταξύ Ελλάδας και της Π.Γ.Δ.Μ. και καταλαμβάνει έκταση 42,8 τετρ. χλμ. από τα οποία τα 15,6 τετρ. χλμ. ανήκουν στην Ελλάδα. Στο χωριό Δοϊράνη, στην όχθη της λίμνης, μπορεί σήμερα ο επισκέπτης να βρει εγκαταστάσεις για ψάρεμα όλο το χρόνο. Στην περιοχή δεσπόζει το μνημείο που υπάρχει σε ανάμνηση της μάχης της Δοϊράνης καθώς και πολλά άλλα αξιοθέατα. Ο επισκέπτης της Δοϊράνης θα νιώσει την απέραντη γαλήνη του τόπου, απόσταγμα ιστορικής διαδρομής πολλών αιώνων και θα απολαύσει το μαγευτικό δειλινό, με τα νερά της λίμνης να κοκκινίζουν, καθώς ο ήλιος βυθίζεται μέσα τους. Τα καθαρά νερά της, προσφέρονται για ψάρεμα όλο το χρόνο. Στην λίμνη έχουν εντοπιστεί περί τα 18 είδη ψαριών με κυριότερα το γριβάδι, τον γουλιανό, την πλατίτσα και το περκί και περί τα 36 είδη πουλιών με σημαντικότερα από αυτά τη Λαγγόνα (Phalarocorax pygmeus) και τον Αργυροπελεκάνο (Pelecanus Crispus), που έχουν αναγνωριστεί παγκόσμια απειλούμενα. Άβγαλτο ντροπαλό κορίτσι η λίμνη μπροστά στα βλέμματα των ανθρώπων. Η παραλιακή διαδρομή από τον οικισμό της Δοϊράνης μέχρι το βόρειο άκρο της λίμνης, την περιοχή των «Χίλιων Δέντρων» είναι μαγευτική. Στην τοποθεσία Χίλια Δέντρα στο δάσος των Μουριών, 4 χλμ. βόρεια του οικισμού Δοϊράνη έχει διαμορφωθεί ένας πανέμορφος χώρος αναψυχής, στο κέντρο μιας συστάδας από γέρικες βελανιδιές έως και 400 χρόνων. Το σπάνιο δάσος έχει χαρακτηρισθεί Διατηρητέο Μνημείο της Φύσης και μαζί με ένα μικρό τμήμα της λίμνης, περιλαμβάνεται στις προτεινόμενες προς ένταξη περιοχές στο Δίκτυο «Φύση 2000». Στην περιοχή υπάρχουν αξιόλογοι χώροι διαμονής, εστίασης και αναψυχής. Οι αιωνόβιες βελανιδιές ανάμεσα στη λίμνη και το βουνό δημιούργησαν το «Μνημείο της Φύσης».
Αμβρακία (14.477)
Λίμνη της δυτικής Στερεάς Ελλάδας, στο δυτικό άκρο του νομού Αιτωλοακαρνανίας. Βρίσκεται περίπου 5 χλμ. από την Αμφιλοχία, στο βύθισμα Αμβρακικού - Αιτωλικού, μεταξύ των Ακαρνανικών ορέων. Το σχήμα της κατά βάση είναι επίμηκες, όμως προς τα Βόρεια έχει μία στενή λωρίδα, που πλησιάζει την Αμφιλοχία. Η επιφάνειά της είναι περίπου 14 τετ. χλμ., με μήκος του κυρίως σώματός της περίπου 7 χλμ., ενώ με την προέκταση φθάνει τα 12 χλμ. μήκος. Το πλάτος της φθάνει τα 3,5 χλμ., στο βόρειο άκρο του κυρίως σώματός της. Κοντά στις όχθες της έχουν από χρόνια κτισθεί αρκετοί οικισμοί.
Λυσιμαχία (13.085)
Λυσιμαχία ή Λυσιμάχια ή Λίμνη του Αγγελόκαστρου και άλλη αρχαία ονομασία, Ύδρα. Βρίσκεται νότια του νομού Αιτωλοακαρνανίας, της Στερεάς Ελλάδας και απέχει 5 χλμ. από την πόλη του Αγρινίου. Σχηματίζεται μεταξύ των βουνών Παναιτωλικού και Αράκυνθου, από τα οποία τροφοδοτείται και τα νερά της. Απέχει από την Τριχωνίδα 2 χλμ., αφού τις χωρίζει μόνο μία λωρίδα ξηράς. Τα πλεονάζοντα νερά της διοχετεύονται με την διώρυγα του Δίμηκου στον Αχελώο, δυτικά του Αγγελόκαστρου. Με διώρυγα συνδέεται και με την Τριχωνίδα, της οποίας δέχεται τα πλεονάζοντα νερά. Έχει σχήμα επίμηκες με χαμηλές όχθες. Το μέγιστο μήκος της είναι 6 χλμ. και το πλάτος της περίπου 3 χλμ., ενώ η επιφάνειά της φθάνει τα 13 τετ. χλμ.
Πετρών (12.294)
Στα όρια των ΝΔ απολήξεων του Βόρα με τα χαμηλότερα ΒΑ σημεία της λεκάνης του Αμυνταίου έχουν σχηματισθεί οι λίμνες Πετρών και Βεγορίτιδας, ως συνέχεια της υδρολογικής λεκάνης της Εορδαίας. Η λίμνη Πετρών είναι πολύ μικρότερη, δέχεται τα νερά από την λίμνη Χειμαδίτιδα και τροφοδοτεί με τη σειρά της τη Βεγορίτιδα. Είναι μια μεσοτροφική λίμνη, η μέση στάθμη της βρίσκεται σε υψόμετρο 572 μ., το μέγιστο βάθος 3,5 μ. και η επιφάνειά της έχει έκταση 14 τετρ. χλμ. Αν και οι λίμνες αυτές και ιδιαίτερα η λίμνη Πετρών θεωρούνται σημαντικά υποβαθμισμένες, εν τούτοις παρουσιάζουν σημαντική ποικιλία οργανισμών και ιδιαίτερα πουλιών. Στη λίμνη Πετρών έχουν παρατηρηθεί περισσότερα από ενενήντα είδη πουλιών, ενώ στο σύμπλεγμα των δύο λιμνών, περισσότερα από εκατόν τριάντα, πολλά από τα οποία είναι απειλούμενα. Μάλιστα, στη λίμνη των Πετρών αναπαράγονται σπάνια είδη, όπως η Λαγγόνα (Phalacrocorax pygmaeus), η οποία έχει δημιουργήσει στην περιοχή μια δεύτερη αποικία στο νομό της Φλώρινας, εκτός από αυτή των Πρεσπών. Αυτές είναι οι δύο από τις τρεις αποικίες του είδους στην Ελλάδα, τις μοναδικές στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Με βάση την οδηγία για τους Οικοτόπους, οι δύο λίμνες συγκαταλέγονται στο ευρωπαϊκό δίκτυο προστατευόμενων περιοχών NATURA 2000. Από τα θηλαστικά εξέχουσα σημασία έχει η παρουσία της Βίδρας (Lutra lutra), γιατί θεωρείται πολύ καλός δείκτης καθαρότητας των νερών στα οποία ζει, άρα οι ελπίδες για διατήρηση των υγροβιότοπων αυτών σε ικανοποιητικό επίπεδο συνεχίζουν να υπάρχουν. Μοναδική είναι, τέλος, και η παρουσία ενός ψαριού στη Βεγορίτιδα, του Κορήγονου (Coregonus lavaretus).
Χειμαδίτιδα (10.800)
Βρίσκεται στο νομό της Φλώρινας, στα σύνορα με το νομό Κοζάνης. Η Χειμαδίτιδα οφείλει το όνομά της στο γεγονός ότι υπήρξε τόπος χειμαδιών καθώς χάρη στο ήπιο κλίμα που διαμορφώνεται γύρω από την λίμνη, ξεχειμώνιαζαν σ’ αυτή οι κτηνοτρόφοι των γύρω ορεινών περιοχών. Η λίμνη αποτελεί σήμερα πολύ σημαντικό οικοσύστημα και είναι ο σημαντικότερος τόπος αναπαραγωγής της βαλτόπαπιας που θεωρείται απειλούμενο είδος. Η Χειμαδίτιδα και η γειτονική της Ζάζαρη ανήκουν στο δίκτυο Natura 2000. Η βαλτόπαπια απειλείται λόγω της απειλούμενης αποξήρανσης των υγροτόπων που ζει, από κυνηγούς που, αν και δεν είναι θηραματικό είδος, την κυνηγούν, ίσως από άγνοια του είδους της, ή πιάνεται και θανατώνεται στα δίχτυα των ψαράδων λόγω λαθραλιείας και των μόνιμων διχτυών αλιείας στο βυθό της λίμνης!
Οζερός (9.450)
Ο Οζερός είναι και αυτή μία λίμνη της Αιτωλοακαρνανίας με μικρότερο μέγεθος, που φθάνει τα 10 τετ. χλμ. Βρίσκεται 4 χλμ. νοτιότερα της λίμνης Αμβρακίας, έχει μήκος 5 περίπου χλμ. και πλάτος 2,5 χλμ. Σχηματίστηκε από τα νερά που εγκλωβίζουν στην περιοχή οι προσχώσεις του Αχελώου ποταμού, στον οποίο διοχετεύονται και τα πλεονάζοντα νερά της. Τη σχήμα της είναι επίμηκες. Οι ανατολικές της ακτές, κοντά στην ροή του Αχελώου είναι χαμηλές, αλλά οι δυτικές που βρίσκονται κοντά στους πρόποδες του βουνού Λιγκοβίτσι, είναι απότομες. Είναι τεκτονικής προέλευσης και την γένεσή της, την οφείλει στην ύπαρξη της μεγάλης ρηξιγενούς ζώνης από τον Αμβρακικό ως την λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου. Πρόκειται για φραγματογενή λίμνη που δημιουργήθηκε από τον εγκλωβισμό των υδάτων από τις προσχώσεις του Αχελώου. Είναι διαυγής ολιγοτροφική λίμνη και με τα νερά της αρδεύονται περί τα 4.000 στρέμματα.
Βουλκαρία (9.207)
Γνωστή και ως Μυρτούντιον, είναι λίμνη της δυτικής Στερεάς στο ΒΔ άκρο του νομού Αιτωλοακαρνανίας, περίπου 5 χλμ. νότια τα Βόνιτσας. Βρίσκεται στο βύθισμα που σχηματίζεται στο μέσον της χερσονήσου της Στέρνας, που είναι δεξιός βραχίονας της εισόδου στον Αμβρακικό κόλπο. Μία διώρυγα 1400 μέτρων, που οι κάτοικοι ονομάζουν «ο αύλακας της Κλεοπάτρας» διοχετεύει τα πλεονάζοντα νερά της στο Ιόνιο πέλαγος και την συνδέει με αυτό. Έχει σχήμα ακανόνιστο, όχθες βαλτώδεις και ασαφείς, επιφάνεια περίπου 9 τετ. χλμ., μήκος περίπου 4 χλμ. και μέγιστο πλάτος περίπου 3 χλμ. Ο πλησιέστερος στις όχθες της οικισμός είναι ο Άγιος Νικόλαος, στην άλλη ακτή του λαιμού που την χωρίζει από τη θάλασσα. Βρίσκεται στον δίαυλο μετανάστευσης πουλιών. Δυο φορές τον χρόνο δέχεται χιλιάδες πάπιες, φαλαρίδες και βουταλίδια που έρχονται εδώ για να ξεχειμωνιάσουν. Σημαντικός βιότοπος έχει ενταχθεί μαζί με τις μικρότερες Κομήτη και Σαλτίνη στο πρόγραμμα CORINE έχουν προταθεί και οροθετηθεί ως Natura 2000 και προστατεύονται από την συνθήκη RAMSAR.
Στυμφαλία (3.545)
Βρίσκεται στην ορεινή Κορινθία. Γνωστή από τους άθλους του Ηρακλή ο οποίος στην περιοχή αντιμετώπισε τις Στυμφαλίδες Όρνιθες. Ο Ηρακλής κατάφερε να παρασύρει τις όρνιθες να βγουν από την πυκνή βλάστηση της λίμνης, χάρη στα κρόταλα από χαλκό που του έδωσε η θεά Αθηνά. Στην συνέχεια ο Ηρακλής πετύχαινε τις όρνιθες που αποκαλύπτονταν με τα βέλη του. Η Στυμφαλία οφείλει τ’ όνομά της στον Αρκάδα ήρωα Στύμφαλο. Στην αρχή υπήρχε ποταμός που πλημμύριζε, με αποτέλεσμα τη δημιουργία έλους. Τότε εμφανίζεται και ο Ηρακλής και σκότωσε τις Όρνιθες που ήταν η προσωποποίηση των ελωδών πυρετών, που μάστιζαν τον πληθυσμό της περιοχής. Στη λίμνη επιβιώνει το ψάρι Phoxinellus Stymfalicious το οποίο είναι ενδημικό της λίμνης. Χαρακτηριστικό του είναι πως έχει την ιδιότητα να επιβιώνει όταν αποξηραίνεται η λίμνη βυθιζόμενο στο παχύ στρώμα λάσπης που δημιουργείται. Στη λίμνη βρίσκουν καταφύγιο επίσης μεταναστευτικά πουλιά και για πολλά από αυτά η λίμνη αποτελεί τόπο αναπαραγωγής.
Ισμαρίδας (Μητρικού) (2.524)
Βρίσκεται στη Θράκη, στο νομό Ροδόπης. Σε μια απόσταση 18 χλμ. από την Κομοτηνή και 3 χλμ. βόρεια του όρμου Ανοικτό, μεταξύ της λίμνης Βιστονίδας και του όρους Ισμάρου, βρίσκεται η λίμνη Ισμαρίδα (ή Μητρικού ή Μάνα), μια από τις λίγες φυσικές λίμνες γλυκού νερού της Ελλάδας. Στα δυτικά της Ισμαρίδας υπάρχει ένα σύμπλεγμα υγροτόπων, που το αποτελούν κυρίως οι λιμνοθάλασσες Έλος (ή Καρατζαλή), Πτελέα, Αλυκή (ή Μέση), Καρατζά (ή Αρωγή) και Ξηρολίμνη (ή Φαναριού). Τα συστήματα αυτά μαζί με τη λίμνη Βιστονίδα λειτουργούν ως ένα ενιαίο οικοσύστημα το οποίο συντηρεί μια πλούσια χλωρίδα και πανίδα, με χαρακτηριστική την παρουσία σπάνιων πουλιών.
Είναι η μεγαλύτερη λίμνη της Ελλάδας. Βρίσκεται στο νότιο τμήμα του νομού Αιτωλοακαρνανίας, 6 χλμ. ΝΑ του Αγρινίου, ανάμεσα στα βουνά Παναιτωλικό και Αράκυνθο, και δέχεται τα νερά από τα υδάτινα ρεύματα αυτών των βουνών, όπως και η γειτονική της Λυσιμαχία, από την οποία την χωρίζει μία λωρίδα γης πλάτους 2 χλμ. Τα πλεονάζοντα νερά της Τριχωνίδας διοχετεύονται με διώρυγα στην Λυσιμαχία και από κει με διώρυγα στον Αχελώο ποταμό. Έχει σχήμα επίμηκες και τοξοειδές και χαμηλές όχθες. Η επιφάνειά της έχει έκταση 96 τετ. χλμ., είναι η πρώτη σε μέγεθος λίμνη της χώρας με μέση στάθμη 18 μέτρα. Έχει μήκος 20 χλμ., μέγιστο πλάτος περίπου 6 χλμ., στο μέσο της και μέγιστο βάθος 40 μέτρα. Το μεγαλύτερο βάθος της φτάνει τα 57 μέτρα περίπου. Η περίμετρός της είναι 51 χλμ. Πέρα από την φυσική της ομορφιά η περιοχή διαθέτει και μεγάλη βιοποικιλότητα. Η Τριχωνίδα αποτελεί μία από τις λίγες περιοχές της Ελλάδας που συναντάται η Βίδρα. Η λίμνη διαθέτει ιδιαίτερα πλούσια ορνιθοπανίδα καθώς έχουν παρατηρηθεί σε αυτή περισσότερα από 200 είδη πουλιών μερικά από τα οποία ιδιαίτερα σπάνια όπως ο πορφυροτσικνιάς. Η Τριχωνίδα φιλοξενεί επίσης 25 είδη ψαριών, 11 από τα οποία είναι ενδημικά στην Ελλάδα. Ένα είδος ψαριού, που απαντάται μόνον στην λίμνη Τριχωνίδα είναι και ο Νανογωβιός. Πρόκειται για μικρό ψάρι, το οποίο έχει μήκος κοντά στα πέντε εκατοστά, και ζει στα νερά της παραλίας. Στις όχθες της λίμνης υπάρχουν πανέμορφα δάση από πλατάνια, λεύκες, ιτιές και πικροδάφνες. Η Τριχωνίδα ανήκει στις περιοχές Natura 2000, και είναι αυτή τη στιγμή η καθαρότερη λίμνη της Ελλάδας.
Βόλβη (70.353)
Βρίσκεται στον νομό Θεσσαλονίκης, στη λεκάνη της Μυγδονίας, στην επαρχία Λαγκαδά. Βρίσκεται ανατολικά από την λίμνη Κορώνεια και από την βόρεια πλευρά της περνάει η Εγνατία οδός. Στα ανατολικά της βρίσκονται τα στενά της Ρεντίνας ή αλλιώς Μακεδονικά Τέμπη. Η Βόλβη είναι η δεύτερη μεγαλύτερη λίμνη της Ελλάδας με έκταση περίπου 70 τετρ. χλμ. και μέγιστο βάθος 20 μέτρα. Πριν από εκατομμύρια χρόνια, η Λίμνη Βόλβη μαζί με την λίμνη Κορώνεια και όλη τη λεκάνη της Μυγδονίας, αποτελούσαν μία μεγάλη λίμνη. Οι γειτονικές αυτές λίμνες είναι ότι απέμεινε από τότε. Σύμφωνα με τη μυθολογική παράδοση Βόλβη ήταν το όνομα νύμφης η οποία με τον Ηρακλή απέκτησαν έναν γιό τον Όλινθο. Απ' αυτή πήρε το όνομά της η λίμνη Βόλβη. Η λίμνη Βόλβη διαθέτει πλούσια ιχθυοπανίδα της περιλαμβάνει 24 είδη ψαριών ανάμεσά τους το ψάρι λιπαριά που είναι ενδημικό της λίμνης και δεν συναντάται σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου. Επίσης ιδιαίτερα σπάνια είναι τα ψάρια γκελάρτσα και λακόψαρο ή τυλινάρι. Η λίμνη Βόλβη είναι ένας από τους 11 ελληνικούς υγροτόπους που προστατεύονται από τη Συνθήκη Ramsar.
Βεγορίτιδα (54.310)
Γνωστή και ως λίμνη Οστρόβου έχει έναν υπερτοπικό χαρακτήρα, καθώς διοικητικά ανήκει στους νομούς Πέλλας και Φλώρινας και στους Δήμους Αμυνταίου, Φιλώτα και Βεγορίτιδας. Περιβάλλεται από τα όρη Βέρνο, Βόρας και Βέρμιο και αποτελεί το χαμηλότερο σημείο του συμπλέγματος των λιμνών Ζάζαρης, Χειμαδίτισας και Πετρών, των οποίων δέχεται τα νερά μέσα από σύστημα διωρύγων και σήραγγας. Κοντά της βρίσκονται το χωριό Άρνισσα και η πόλη Αμύνταιο. Έχει έκταση 54,31 τετρ. χλμ., μέγιστο μήκος 14,8 χλμ., μέγιστο πλάτος 6,9 χλμ., μέγιστο βάθος 70 μ. και βρίσκεται σε υψόμετρο 540 μέτρων. Μαζί με τις άλλες λίμνες της περιοχής αποτέλεσε σημαντικό παραγωγικό πυρήνα, γύρω από τον οποίο αναπτύχθηκαν οικισμοί από την πρώιμη αρχαιότητα. Αυτό τεκμηριώνεται από τυχαία, επιφανειακά ευρήματα αν και μέχρι στιγμής δεν έχει προωθηθεί συστηματική αρχαιολογική έρευνα. Πέρα από τη στενά παραγωγική της σημασία αποτελούσε και εξακολουθεί να αποτελεί ένα τόπο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους που προσήλκυε έναν σημαντικό αριθμό επισκεπτών, αποκτώντας με τον τρόπο αυτό μια νέα παραγωγική σημασία σε ένα δεύτερο επίπεδο. Οι απόκρημνες όχθες της αποτελούν ιδανικό καταφύγιο για πλήθος άγριων πουλιών, όπως οι ασπροπάπηδες, οι αετογερακίνες, καθώς και για το παγκοσμίως απειλούμενο κιρκινέζι και έχει χαρακτηρισθεί ως Περιοχή Κοινοτικού Ενδιαφέροντος στο Ευρωπαϊκό Οικολογικό Δίκτυο Natura 2000. Η λίμνη αποτελεί ιδανικό ψαρότοπο με συνηθέστερα είδη το γριβάδι, τον κορήγονο, τις τούρνες, τις πλατίκες, τους γουλιανούς και τα τσιρόνια.
Βιστονίδα (45.030)
Είναι λιμνοθάλασσα, της Ελλάδας, στα σύνορα μεταξύ νομού Ξάνθης και Ροδόπης και ο υγροβιότοπός της προστατεύεται από τη σύμβαση Ραμσάρ. Η ονομασία της προέρχεται από την αρχαία ονομασία της περιοχής, αλλά και πόλης της Βιστονίας, ή Βιστωνίας, που ίδρυσε ο μυθικός Βίστων, όπου διέμεναν οι Βίστονες. Επί τουρκοκρατίας έφερε την ονομασία Μπουρού-Γκιόλ, ή Μπουρού Γκιούλ. Είναι η τέταρτη μεγαλύτερη λίμνη της Ελλάδας, συνολικής έκτασης 45 τ. χλμ. με μέγιστο μήκος 12,5 χλμ. και μέγιστο πλάτος 7 χλμ. Στη λίμνη αυτή εκβάλουν τρεις μικροί ποταμοί που την τροφοδοτούν με νερό. Το μέσο βάθος υπολογίζεται στα 4 μέτρα. Η λίμνη συνδέεται με την θάλασσα, τον Βιστωνικό Κόλπο, (ή Πόρτο Λάγους), μέσω στενών καναλιών και λόγω του θαλασσινού νερού που εισέρχεται στην λίμνη το νερό της παρουσιάζει μεταβολές αλατότητας. Τα αβαθή ύδατά της προσφέρονται για ιχθυοτροφικές δραστηριότητες, με την εκμετάλλευση των μετακινήσεων των ψαριών από και προς το εσωτερικό της κυρίως για πολλαπλασιασμό. Έτσι πέριξ των καναλιών σύνδεσης της λίμνης με τη θάλασσα έχουν αναπτυχθεί σπουδαίες παραλίμνιες ιχθυοτροφικές δραστηριότητες με ιστορικές καταβολές, από τους κατοίκους της περιοχής. Η λίμνη περιβάλλεται από καλαμιώνες (phragmites), έχει ζώνες αρμυρικιών (tamarix sp.), αλίπεδα, παραποτάμια δάση καθώς και λίμνες με γλυκό νερό και υγρά λιβάδια. Στη λίμνη έχουν καταγραφεί 227 είδη πουλιών μερικά από τα οποία ιδιαίτερα σπάνια όπως το κεφαλούδι, η λαγγόνα και η νανόχηνα. Η Ελλάδα μετά την επικύρωση της συνθήκης Ραμσάρ, περιέλαβε τον υδροβιότοπο της Βιστονίδας στον κατάλογο δίκτυο Natura 2000, των προστατευομένων οικοτόπων και υγροβιότοπων της χώρας μαζί με τα είδη χλωρίδας και πανίδας αυτών.
Κορώνεια (42.823)
Γνωστή και ως Λίμνη Λαγκαδά, βρίσκεται στο νομό Θεσσαλονίκης, στην λεκάνη της Μυγδονίας, στην επαρχία Λαγκαδά. Ονομάζεται και λίμνη Αγίου Βασιλείου (από το ομώνυμο χωριό). Βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα ανατολικά από τη Θεσσαλονίκη και από την βόρεια πλευρά της περνάει η Εγνατία οδός. Η λίμνη τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζει έντονα προβλήματα αποξήρανσης. Πριν αρχίσει να έχει σοβαρές απώλειες υδάτων καταλάμβανε έκταση 42,5 τ. χλμ και ήταν η 5η μεγαλύτερη λίμνη της Ελλάδας σε έκταση. Εκατομμύρια χρόνια πριν, η Λίμνη Κορώνεια μαζί με τη λίμνη Βόλβη και όλη τη λεκάνη της Μυγδονίας, αποτελούσαν μία μεγάλη λίμνη. Σταδιακά η έκταση της συνεχώς μικραίνει, και η απόσταση της Κορώνειας από τη λίμνη Βόλβη συνεχώς μεγάλωνε με αποτέλεσμα να διαμορφωθούν οι δύο λίμνες στην μορφή που έχουν σήμερα. Τη δεκαετία του 1950 ήταν από τις πιο παραγωγικές λίμνες της Ελλάδας σε αλιεύματα. Τη δεκαετία του 1970 είχε έκταση 45.000 στρέμματα και μέσο βάθος 5 μέτρα. Στις αρχές της δεκαετίας του νέου αιώνα η έκτασή της είχε μειωθεί σε 10.000 στρέμματα και μέσο βάθος 0,5-1 μέτρο. Η τελευταία εμφάνιση ψαριών έγινε το 1995. Το καλοκαίρι του 1999 η λίμνη ήταν πλέον εντελώς αποξηραμένη. Τα επόμενα χρόνια πήρε κάποια ποσότητα νερού. Το καλοκαίρι του 2007, 30.000 πουλιά πέθαναν και το 2008 αποξηράνθηκε για μια ακόμη φορά. Σήμερα κανένα αποδημητικό πουλί δεν έρχεται στην λίμνη, προτιμώντας την λίμνη Βόλβη, που όμως η εκεί τροφή δεν επαρκεί για τόσο μεγάλο αριθμό αποδημητικών πουλιών. Η ελπίδα για την αναβίωση της λίμνης δεν έχει παρέλθει. Στόχος είναι να συγκεντρωθεί εκ νέου νερό την λίμνη που θα φτάνει τα 4 μέτρα, αφού οι δύο χείμαρροι στο Σχολάρι και στα Λαγκαδίκια μπορούν να φέρουν το νερό της βροχής.
Μεγάλη Πρέσπα (39.400) και Μικρή Πρέσπα (38.688)
Οι Πρέσπες είναι δύο λίμνες στο βορειοδυτικό άκρο της Ελλάδας. Η Μεγάλη Πρέσπα χωρίζεται ανάμεσα στην Ελλάδα, την Π.Γ.Δ.Μ., και την Αλβανία. Η Μικρή Πρέσπα βρίσκεται κυρίως στη Ελλάδα, ενώ ένα μικρό τμήμα στα δυτικά της ανήκει στην Αλβανία. Η λεκάνη των Πρεσπών σχηματίστηκε από τεκτονικές υφέσεις πιθανότατα κατά τη διάρκεια της Τριτογενούς γεωλογικής εποχής (1-70 εκατομμύρια χρόνια πριν). Αρχικά δημιουργήθηκε μια μόνο λίμνη, η Πρέσπα, στη συνέχεια όμως κατά τις τελευταίες δεκάδες χιλιάδες χρόνια, οι εναποθέσεις του ρυακιού που διέρχεται από την Κοιλάδα του Αγίου Γερμανού σε συνδυασμό με τη δράση των νερών της λίμνης, δημιούργησαν σιγά-σιγά μια αμμώδη λωρίδα γης που διαχώρισε ένα ρηχό βραχίονα της Πρέσπας, δημιουργώντας τη λίμνη Μικρή Πρέσπα (38.688). Έτσι, οι δύο λίμνες διαχωρίζονται από μια αβαθή λωρίδα αμμώδους γης, μήκους περίπου 4 χλμ. και πλάτους 200-1000 μ. Ο εθνικός δρυμός Πρεσπών δημιουργήθηκε το 1974. Προστατεύεται από ελληνικές, ευρωπαϊκές καθώς και διεθνείς συμβάσεις, ενώ η λίμνη μικρή Πρέσπα προστατεύεται και από τη συνθήκη Ραμσάρ ως μοναδικός υγροβιότοπος. Το 1991 δημιουργήθηκε η Εταιρία Προστασίας Πρεσπών με τη βοήθεια της WWF που στήριξε τις προσπάθειες του τοπικού πληθυσμού να αναδείξουν και να προστατέψουν το φυσικό πλούτο της περιοχής τους. Στις Πρέσπες μπορούμε να βρούμε περισσότερα από 1500 είδη φυτών και μια συστάδα υπεραιωνόβιων βουνοκυπάρισσων. Όσον αφορά την πτηνοπανίδα σημαντικότερη θεωρείται η παρουσία των πελεκάνων και συγκεκριμένα του αργυροπελεκάνου που θεωρείται αρκετά σπάνιο είδος παγκοσμίως. Το μικρό νησί της λίμνης Μικρή Πρέσπα, ο Άγιος Αχίλλειος είναι εδώ και χρόνια το κέντρο των εκδηλώσεων «Πρέσπεια» με σημαντικές συναυλίες. Αρχικά η προσέλευση του κόσμου στο νησί γινόταν με βάρκες και τη βοήθεια του στρατού, τα τελευταία όμως χρόνια έχει δημιουργηθεί γέφυρα και η προσέλευση είναι ευκολότερη. Φυσικά η γέφυρα είναι σημαντικότερη για τους ίδιους τους κατοίκους του νησιού που πλέον δεν νιώθουν αποκομμένοι από τον υπόλοιπο νομό μια και η πρόσβαση με βάρκα το χειμώνα ήταν ιδιαίτερα δύσκολη. Στο νησί του Αγίου Αχίλλειου υπάρχουν αρχαιολογικά καθώς και βυζαντινά και μεταβυζαντινά μνημεία με σημαντικότερη τη βασιλική εκκλησία του 10ου αιώνα.
Ορεστιάδα (Καστοριάς) (28.655)
Μαγική, ονειρική, ειδυλλιακή, μυστηριώδης, ανεξάντλητη. Τα επίθετα δεν έχουν τέλος όταν προσπαθείς να περιγράψεις την Ορεστιάδα. Η ομορφότερη λίμνη της Ελλάδας και μία από τις πιο όμορφες των Βαλκανίων, θα σας γοητεύσει με χίλιους τρόπους, αλλάζοντας από τη μια στιγμή στην άλλη χρώματα, διάθεση και αντικατοπτρισμούς μπροστά στα μάτια σας. Και φυσικά θα μονοπωλήσει τις ώρες και τις μέρες σας στην Καστοριά.
Παμβώτιδας (Ιωαννίνων) (19.470)
Γνωστή και ως λίμνη των Ιωαννίνων, βρίσκεται σε ύψος 470 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας. Έχει μήκος 7,5 περίπου χλμ., πλάτος 1,5-5 χλμ., μέσο βάθος 4-5 μέτρα, μέγιστο βάθος 11 μέτρα και επιφάνεια 22,8 τετρ. χλμ. Συνδέεται με τους θρύλους της Κυρά-Φροσύνης και του Ντουραχάν. Οι όχθες της είναι πυκνόφυτες και τα βουνά της Ηπείρου να καθρεφτίζονται στα νερά της. Χρονολογείται από το 10.000 π.Χ. και αν και στο παρελθόν η στάθμη της είχε μειωθεί αξιοσημείωτα, σήμερα αποτελεί ένα ζωντανό κομμάτι της χλωρίδας και πανίδας της περιοχής.
Υλίκη (19.118) και Παραλίμνη (10.930)
Πήρε το όνομά της από την Αρχαία Βοιωτική πόλη Ύλη (ή Υλαι). Η επιφάνεια της Υλίκης είναι περίπου 10-12 χιλιάδες στρέμματα και μέγιστο βάθος 39 μ. Η Παραλίμνη έχει μήκος 8 χιλιόμετρα, πλάτος 1 χλμ. περίπου και η στάθμη της μπορεί να φθάσει τα 11 μέτρα. Η Παραλίμνη είναι κατά 33 μέτρα πιο χαμηλά από την Υλίκη. Πριν την αποξήρανση της Κωπαΐδας τα νερά της Υλίκης προέρχονταν αφενός από τις υπόγειες καταβόθρες της Κωπαΐδας λίμνης αφετέρου από το ρέμα Καναβούρι και το ρέμα του Ιωμενού που ερχόταν από τον κάμπο των Θηβών και από τα γύρω ρέματα του Ακραιφνίου. Η Παραλίμνη έπαιρνε όπως και τώρα το νερό από υπόγειες καταβόθρες της Υλίκης, και από τα γειτονικά ρέματα. Σήμερα, εκτός από τις καταβόθρες, έχει κατασκευαστεί διώρυγα 2,5 χιλ. περίπου που συνδέει την Υλίκη με την Παραλίμνη μέσω της οποίας διοχετεύονται τα νερά της Υλίκης όταν αυτά υπερβούν μια ορισμένη στάθμη. Τέλος, με την σήραγγα της Ανθηδόνας, μήκους 800 μ., που έχει ανοιχθεί στον ΒΑ μυχό της Παραλίμνης διοχετεύονται τα νερά προς τον ευβοϊκό κόλπο. Από τις σχετικές μετρήσεις της Εταιρίας Κωπαΐδας πληροφορούμαστε ότι στην Υλίκη εισρέουν κάθε χρόνο κατά μέσον όρο 460 εκατομ. κυβικά μέτρα νερού. Από αυτά τα 220 εκατομ. κυβικά εισρέουν στην Παραλίμνη από την διώρυγα και τα 80 εκατομ. από τις υπόγειες καταβόθρες της Υλίκης. Οι δύο λίμνες με τις φυσικές αντιπλημμυρικές ιδιότητες που διαθέτουν, συγκεντρώνουν τους τεράστιους όγκους νερού που έρχονται από τα βουνά της Βοιωτίας και της Φωκίδας (Παρνασσό, Ελικώνα κλπ.), κυρίως μέσω του βοιωτικού Κηφισού και του Μέλανα, προστατεύοντας έτσι από πλημμύρες και καταστροφές χωριά, οικισμούς και, βέβαια, χιλιάδες στρέμματα καλλιεργούμενης γης. Εκτός από την προστασία, επενεργούν ευεργετικά στο κλίμα της περιοχής δημιουργώντας καλές συνθήκες για την καλλιέργεια αλλά και για την προστασία των αγροτικών προϊόντων. Είναι γεγονός ότι, σπάνια γίνονται ζημιές από καύσωνες, παγετούς ή χαλαζοπτώσεις σε καλλιεργημένες εκτάσεις που βρίσκονται γύρω από την Υλίκη και την Παραλίμνη. Οι ειδικοί επιστήμονες του Ελληνικού Κέντρου Βιοτόπων και Υγροτόπων λένε ότι, οι λίμνες, από τη μια μεριά, απορροφούν το διοξείδιο του άνθρακα που εμφανίζεται στην ατμόσφαιρα, όπως επίσης και την ηλιακή ακτινοβολία, συντηρώντας έτσι «τροφικά πλέγματα» απαραίτητα για τη ζωή και την εξέλιξη πολλών μικροοργανισμών (μικρών ζώων, πουλιών, ψαριών κτλ.) και από την άλλη αντιστέκονται στην αλάτωση των υπογείων υδάτων της περιοχής, γεγονός που προσδίδει στις δύο λίμνες μεγάλη αρδευτική και υδρευτική αξία.
Δοϊράνη (15.350)
Βρίσκεται στα σύνορα μεταξύ Ελλάδας και της Π.Γ.Δ.Μ. και καταλαμβάνει έκταση 42,8 τετρ. χλμ. από τα οποία τα 15,6 τετρ. χλμ. ανήκουν στην Ελλάδα. Στο χωριό Δοϊράνη, στην όχθη της λίμνης, μπορεί σήμερα ο επισκέπτης να βρει εγκαταστάσεις για ψάρεμα όλο το χρόνο. Στην περιοχή δεσπόζει το μνημείο που υπάρχει σε ανάμνηση της μάχης της Δοϊράνης καθώς και πολλά άλλα αξιοθέατα. Ο επισκέπτης της Δοϊράνης θα νιώσει την απέραντη γαλήνη του τόπου, απόσταγμα ιστορικής διαδρομής πολλών αιώνων και θα απολαύσει το μαγευτικό δειλινό, με τα νερά της λίμνης να κοκκινίζουν, καθώς ο ήλιος βυθίζεται μέσα τους. Τα καθαρά νερά της, προσφέρονται για ψάρεμα όλο το χρόνο. Στην λίμνη έχουν εντοπιστεί περί τα 18 είδη ψαριών με κυριότερα το γριβάδι, τον γουλιανό, την πλατίτσα και το περκί και περί τα 36 είδη πουλιών με σημαντικότερα από αυτά τη Λαγγόνα (Phalarocorax pygmeus) και τον Αργυροπελεκάνο (Pelecanus Crispus), που έχουν αναγνωριστεί παγκόσμια απειλούμενα. Άβγαλτο ντροπαλό κορίτσι η λίμνη μπροστά στα βλέμματα των ανθρώπων. Η παραλιακή διαδρομή από τον οικισμό της Δοϊράνης μέχρι το βόρειο άκρο της λίμνης, την περιοχή των «Χίλιων Δέντρων» είναι μαγευτική. Στην τοποθεσία Χίλια Δέντρα στο δάσος των Μουριών, 4 χλμ. βόρεια του οικισμού Δοϊράνη έχει διαμορφωθεί ένας πανέμορφος χώρος αναψυχής, στο κέντρο μιας συστάδας από γέρικες βελανιδιές έως και 400 χρόνων. Το σπάνιο δάσος έχει χαρακτηρισθεί Διατηρητέο Μνημείο της Φύσης και μαζί με ένα μικρό τμήμα της λίμνης, περιλαμβάνεται στις προτεινόμενες προς ένταξη περιοχές στο Δίκτυο «Φύση 2000». Στην περιοχή υπάρχουν αξιόλογοι χώροι διαμονής, εστίασης και αναψυχής. Οι αιωνόβιες βελανιδιές ανάμεσα στη λίμνη και το βουνό δημιούργησαν το «Μνημείο της Φύσης».
Αμβρακία (14.477)
Λίμνη της δυτικής Στερεάς Ελλάδας, στο δυτικό άκρο του νομού Αιτωλοακαρνανίας. Βρίσκεται περίπου 5 χλμ. από την Αμφιλοχία, στο βύθισμα Αμβρακικού - Αιτωλικού, μεταξύ των Ακαρνανικών ορέων. Το σχήμα της κατά βάση είναι επίμηκες, όμως προς τα Βόρεια έχει μία στενή λωρίδα, που πλησιάζει την Αμφιλοχία. Η επιφάνειά της είναι περίπου 14 τετ. χλμ., με μήκος του κυρίως σώματός της περίπου 7 χλμ., ενώ με την προέκταση φθάνει τα 12 χλμ. μήκος. Το πλάτος της φθάνει τα 3,5 χλμ., στο βόρειο άκρο του κυρίως σώματός της. Κοντά στις όχθες της έχουν από χρόνια κτισθεί αρκετοί οικισμοί.
Λυσιμαχία (13.085)
Λυσιμαχία ή Λυσιμάχια ή Λίμνη του Αγγελόκαστρου και άλλη αρχαία ονομασία, Ύδρα. Βρίσκεται νότια του νομού Αιτωλοακαρνανίας, της Στερεάς Ελλάδας και απέχει 5 χλμ. από την πόλη του Αγρινίου. Σχηματίζεται μεταξύ των βουνών Παναιτωλικού και Αράκυνθου, από τα οποία τροφοδοτείται και τα νερά της. Απέχει από την Τριχωνίδα 2 χλμ., αφού τις χωρίζει μόνο μία λωρίδα ξηράς. Τα πλεονάζοντα νερά της διοχετεύονται με την διώρυγα του Δίμηκου στον Αχελώο, δυτικά του Αγγελόκαστρου. Με διώρυγα συνδέεται και με την Τριχωνίδα, της οποίας δέχεται τα πλεονάζοντα νερά. Έχει σχήμα επίμηκες με χαμηλές όχθες. Το μέγιστο μήκος της είναι 6 χλμ. και το πλάτος της περίπου 3 χλμ., ενώ η επιφάνειά της φθάνει τα 13 τετ. χλμ.
Πετρών (12.294)
Στα όρια των ΝΔ απολήξεων του Βόρα με τα χαμηλότερα ΒΑ σημεία της λεκάνης του Αμυνταίου έχουν σχηματισθεί οι λίμνες Πετρών και Βεγορίτιδας, ως συνέχεια της υδρολογικής λεκάνης της Εορδαίας. Η λίμνη Πετρών είναι πολύ μικρότερη, δέχεται τα νερά από την λίμνη Χειμαδίτιδα και τροφοδοτεί με τη σειρά της τη Βεγορίτιδα. Είναι μια μεσοτροφική λίμνη, η μέση στάθμη της βρίσκεται σε υψόμετρο 572 μ., το μέγιστο βάθος 3,5 μ. και η επιφάνειά της έχει έκταση 14 τετρ. χλμ. Αν και οι λίμνες αυτές και ιδιαίτερα η λίμνη Πετρών θεωρούνται σημαντικά υποβαθμισμένες, εν τούτοις παρουσιάζουν σημαντική ποικιλία οργανισμών και ιδιαίτερα πουλιών. Στη λίμνη Πετρών έχουν παρατηρηθεί περισσότερα από ενενήντα είδη πουλιών, ενώ στο σύμπλεγμα των δύο λιμνών, περισσότερα από εκατόν τριάντα, πολλά από τα οποία είναι απειλούμενα. Μάλιστα, στη λίμνη των Πετρών αναπαράγονται σπάνια είδη, όπως η Λαγγόνα (Phalacrocorax pygmaeus), η οποία έχει δημιουργήσει στην περιοχή μια δεύτερη αποικία στο νομό της Φλώρινας, εκτός από αυτή των Πρεσπών. Αυτές είναι οι δύο από τις τρεις αποικίες του είδους στην Ελλάδα, τις μοναδικές στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Με βάση την οδηγία για τους Οικοτόπους, οι δύο λίμνες συγκαταλέγονται στο ευρωπαϊκό δίκτυο προστατευόμενων περιοχών NATURA 2000. Από τα θηλαστικά εξέχουσα σημασία έχει η παρουσία της Βίδρας (Lutra lutra), γιατί θεωρείται πολύ καλός δείκτης καθαρότητας των νερών στα οποία ζει, άρα οι ελπίδες για διατήρηση των υγροβιότοπων αυτών σε ικανοποιητικό επίπεδο συνεχίζουν να υπάρχουν. Μοναδική είναι, τέλος, και η παρουσία ενός ψαριού στη Βεγορίτιδα, του Κορήγονου (Coregonus lavaretus).
Χειμαδίτιδα (10.800)
Βρίσκεται στο νομό της Φλώρινας, στα σύνορα με το νομό Κοζάνης. Η Χειμαδίτιδα οφείλει το όνομά της στο γεγονός ότι υπήρξε τόπος χειμαδιών καθώς χάρη στο ήπιο κλίμα που διαμορφώνεται γύρω από την λίμνη, ξεχειμώνιαζαν σ’ αυτή οι κτηνοτρόφοι των γύρω ορεινών περιοχών. Η λίμνη αποτελεί σήμερα πολύ σημαντικό οικοσύστημα και είναι ο σημαντικότερος τόπος αναπαραγωγής της βαλτόπαπιας που θεωρείται απειλούμενο είδος. Η Χειμαδίτιδα και η γειτονική της Ζάζαρη ανήκουν στο δίκτυο Natura 2000. Η βαλτόπαπια απειλείται λόγω της απειλούμενης αποξήρανσης των υγροτόπων που ζει, από κυνηγούς που, αν και δεν είναι θηραματικό είδος, την κυνηγούν, ίσως από άγνοια του είδους της, ή πιάνεται και θανατώνεται στα δίχτυα των ψαράδων λόγω λαθραλιείας και των μόνιμων διχτυών αλιείας στο βυθό της λίμνης!
Οζερός (9.450)
Ο Οζερός είναι και αυτή μία λίμνη της Αιτωλοακαρνανίας με μικρότερο μέγεθος, που φθάνει τα 10 τετ. χλμ. Βρίσκεται 4 χλμ. νοτιότερα της λίμνης Αμβρακίας, έχει μήκος 5 περίπου χλμ. και πλάτος 2,5 χλμ. Σχηματίστηκε από τα νερά που εγκλωβίζουν στην περιοχή οι προσχώσεις του Αχελώου ποταμού, στον οποίο διοχετεύονται και τα πλεονάζοντα νερά της. Τη σχήμα της είναι επίμηκες. Οι ανατολικές της ακτές, κοντά στην ροή του Αχελώου είναι χαμηλές, αλλά οι δυτικές που βρίσκονται κοντά στους πρόποδες του βουνού Λιγκοβίτσι, είναι απότομες. Είναι τεκτονικής προέλευσης και την γένεσή της, την οφείλει στην ύπαρξη της μεγάλης ρηξιγενούς ζώνης από τον Αμβρακικό ως την λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου. Πρόκειται για φραγματογενή λίμνη που δημιουργήθηκε από τον εγκλωβισμό των υδάτων από τις προσχώσεις του Αχελώου. Είναι διαυγής ολιγοτροφική λίμνη και με τα νερά της αρδεύονται περί τα 4.000 στρέμματα.
Βουλκαρία (9.207)
Γνωστή και ως Μυρτούντιον, είναι λίμνη της δυτικής Στερεάς στο ΒΔ άκρο του νομού Αιτωλοακαρνανίας, περίπου 5 χλμ. νότια τα Βόνιτσας. Βρίσκεται στο βύθισμα που σχηματίζεται στο μέσον της χερσονήσου της Στέρνας, που είναι δεξιός βραχίονας της εισόδου στον Αμβρακικό κόλπο. Μία διώρυγα 1400 μέτρων, που οι κάτοικοι ονομάζουν «ο αύλακας της Κλεοπάτρας» διοχετεύει τα πλεονάζοντα νερά της στο Ιόνιο πέλαγος και την συνδέει με αυτό. Έχει σχήμα ακανόνιστο, όχθες βαλτώδεις και ασαφείς, επιφάνεια περίπου 9 τετ. χλμ., μήκος περίπου 4 χλμ. και μέγιστο πλάτος περίπου 3 χλμ. Ο πλησιέστερος στις όχθες της οικισμός είναι ο Άγιος Νικόλαος, στην άλλη ακτή του λαιμού που την χωρίζει από τη θάλασσα. Βρίσκεται στον δίαυλο μετανάστευσης πουλιών. Δυο φορές τον χρόνο δέχεται χιλιάδες πάπιες, φαλαρίδες και βουταλίδια που έρχονται εδώ για να ξεχειμωνιάσουν. Σημαντικός βιότοπος έχει ενταχθεί μαζί με τις μικρότερες Κομήτη και Σαλτίνη στο πρόγραμμα CORINE έχουν προταθεί και οροθετηθεί ως Natura 2000 και προστατεύονται από την συνθήκη RAMSAR.
Στυμφαλία (3.545)
Βρίσκεται στην ορεινή Κορινθία. Γνωστή από τους άθλους του Ηρακλή ο οποίος στην περιοχή αντιμετώπισε τις Στυμφαλίδες Όρνιθες. Ο Ηρακλής κατάφερε να παρασύρει τις όρνιθες να βγουν από την πυκνή βλάστηση της λίμνης, χάρη στα κρόταλα από χαλκό που του έδωσε η θεά Αθηνά. Στην συνέχεια ο Ηρακλής πετύχαινε τις όρνιθες που αποκαλύπτονταν με τα βέλη του. Η Στυμφαλία οφείλει τ’ όνομά της στον Αρκάδα ήρωα Στύμφαλο. Στην αρχή υπήρχε ποταμός που πλημμύριζε, με αποτέλεσμα τη δημιουργία έλους. Τότε εμφανίζεται και ο Ηρακλής και σκότωσε τις Όρνιθες που ήταν η προσωποποίηση των ελωδών πυρετών, που μάστιζαν τον πληθυσμό της περιοχής. Στη λίμνη επιβιώνει το ψάρι Phoxinellus Stymfalicious το οποίο είναι ενδημικό της λίμνης. Χαρακτηριστικό του είναι πως έχει την ιδιότητα να επιβιώνει όταν αποξηραίνεται η λίμνη βυθιζόμενο στο παχύ στρώμα λάσπης που δημιουργείται. Στη λίμνη βρίσκουν καταφύγιο επίσης μεταναστευτικά πουλιά και για πολλά από αυτά η λίμνη αποτελεί τόπο αναπαραγωγής.
Ισμαρίδας (Μητρικού) (2.524)
Βρίσκεται στη Θράκη, στο νομό Ροδόπης. Σε μια απόσταση 18 χλμ. από την Κομοτηνή και 3 χλμ. βόρεια του όρμου Ανοικτό, μεταξύ της λίμνης Βιστονίδας και του όρους Ισμάρου, βρίσκεται η λίμνη Ισμαρίδα (ή Μητρικού ή Μάνα), μια από τις λίγες φυσικές λίμνες γλυκού νερού της Ελλάδας. Στα δυτικά της Ισμαρίδας υπάρχει ένα σύμπλεγμα υγροτόπων, που το αποτελούν κυρίως οι λιμνοθάλασσες Έλος (ή Καρατζαλή), Πτελέα, Αλυκή (ή Μέση), Καρατζά (ή Αρωγή) και Ξηρολίμνη (ή Φαναριού). Τα συστήματα αυτά μαζί με τη λίμνη Βιστονίδα λειτουργούν ως ένα ενιαίο οικοσύστημα το οποίο συντηρεί μια πλούσια χλωρίδα και πανίδα, με χαρακτηριστική την παρουσία σπάνιων πουλιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου